Korte Inhoud Een groep vrienden komt tijdens een weekendje weg vast te zitten op een
voor hen onbekende plaats, terwijl ze achterna worden gezeten door een
bloeddorstig roofdier. Verscholen in een afgelegen hut, waar emoties en
spanningen onderling oplopen, dienen ze de onenigheid opzij te leggen om
te kunnen overleven. Genre : Horror Land : VS Cast : Jeremy Sumpter : Matt Keke Palmer : Alissa Elizabeth Gillies : Mandy Regisseur : Brett Simmons
Mijn mening
Chiller Films levert weer een horror/slasher film van een behoorlijk
niveau. Verwacht je niet aan iets uitzonderlijks en origineel. Het
uiteindelijk verhaal, de setting en afloop van “Animal” is al oneindig
keren gebruikt en zal er niet voor zorgen dat de doorgewinterde
horrorfanaat zijn wenkbrauwen zal optrekken. De titel alleen al wijst op
een totaal gebrek aan inspiratie en klinkt redelijk saai in de oren.
Het dekt dan wel de lading en van meet af aan weet je al waar je je aan
kan verwachten. Een bloeddorstig beest dat zich verbazend snel
verplaatst door het bos en zoals verwacht meerdere slachtoffers maakt.
Als je niet echt een liefhebber bent van zulke films en niet echt tegen
gore taferelen kunt, dan mag je op beide oren slapen, want dat is totaal
niet aanwezig in deze film. Misschien komt dit doordat Drew Barrymore
de “Executive Producer” was van deze film en er voor gezorgd heeft dat
de ruwe kantjes werden afgevlakt.
Het groepje mensen dat zich in deze bossen begeven is een bende tieners
waarbij Jeff (Parker Young) en Alissa (Keke Palmer) , broer en zus, de
eigenlijke bedenkers zijn van deze onderneming. Toen ze jonger waren,
kwamen ze geregeld naar dit woud. Nu dit woud dreigt te verdwijnen,
komen ze nog eenmaal hierheen om samen met hun vrienden een trektocht te
maken. De anderen zijn Matt (Jeremy Sumpter) de vriend van Alissa,
Mandy (Elizabeth Gilles) de vriendin van Jeff en Sean (Paul Icano) een
gemeenschappelijke vriend veronderstel ik. Vanzelfsprekend is het weer
een samenraapsel van de altijd terugkerende archetypes : Jeff is de
knappe,stoere bink met een knappe,wulpse vriendin Mandy, die de hele
film rondloopt met een ver openhangend houthakkershemd waardoor haar
natuurlijke uitstulpingen de hele film door te bewonderen zijn. Niet dat
ik er iets op tegen heb, maar ik vond het een beetje overdreven. Niet
voor niets dat het op vlees belust wezen achter hun aanging. Alissa is
het leuk uitziende zusje dat waarschijnlijk wat snuggerder is dan haar
broer en zich ontpopt als de initiatiefnemer om hun uit de benarde
situatie te redden. Matt is dan het intellectuele en sportieve vriendje
met een verregaande opofferingsdrang.
En Sean is het kneusje van de groep die meer inzit over zijn kapsel en
zich waarschijnlijk ingesmeerd heeft met huidbeschermende zalfjes om
geen uitslag te krijgen van een of andere bosplant. Een typisch
homo-typetje dat met een paniekerig schriel gilletje het op een lopen
zet of in een poging om stoer over te komen, kwelend schreeuwt “Eat
this, bitch …”
Uiteindelijk is deze horror/slasher helemaal niet slecht, ondanks dat
het alle reeds betreden paadjes bewandelt uit dit genre. Je ziet al van
ver aankomen hoe het gaat aflopen. Maar het is niet onaardig in beeld
gebracht en laat gelukkig het “found footage” principe achterwege. Dus
geen vervelende slingerende beelden waar je ellendig zeeziek van wordt.
Het oogt allemaal spannend en dreigend, en is degelijk gemonteerd tot
een flitsend snel geheel waardoor je je geen seconde verveelt. En
ondanks het feit dat het grotendeels ’s nachts afspeelt, is de
beeldkwaliteit toch nog aanvaardbaar. Op gebied van productie is het dus
geslaagd.
Het enigste wat deze film tekort komt is originaliteit. Er is niks
nieuws te ontdekken in deze film. Zelfs niet als het groepje terechtkomt
in de houten blokhut die omgebouwd is naar een versterkte burcht en
waar zich nog 3 personen, waar we een glimp van zagen in de aanvang van
de film, schuilhouden. Deze personen zorgen dan wel voor de cruciale
ontwikkeling, maar zorgen ook niet voor een originele wending. Ik las
ergens dat dit eigenlijk een soort “Feast” is, maar dan gesitueerd in
een bos. Zelf heb ik deze laatste nog nooit gezien, maar als ik afga op
de cover van deze film, dan weet ik wel waar deze filmmakers hun
inspiratie hebben gehaald. Ondanks dat het monster er soms uitzag als
een rondlopende verklede vent, waren de close-up opnames geslaagd en
angstaanjagend. Toegegeven, het is niet een “Predator” of “Mother” uit
“Alien”, maar het zag er in ieder geval beter uit dan de teddybeer op
steroïden uit “Evidence”. Vooral de indrukwekkende rij scherpe tanden
zien er realistisch uit en zijn duidelijk bedoeld om een slachtoffer op
een snelle manier in reepjes te scheuren.
Er waren ook enkele onlogische zaken. Het feit dat enkele simpele
planken en snel tegen ramen geschoven kasten of deuren het monster
kunnen buitenhouden was een beetje absurd. En waarom niet meer gebruik
maken van het spuitbusje dat
effectief bleek te zijn ? Ook een spijtige zaak was het ontbreken van
enige uitleg over de oorsprong van het monster. Was het buitenaards ?
Was het ontstaan door een chemische substantie ? Een militair project
dat misgelopen is ? Er is geen enkele verklaring hierover. Niet dat dat
noodzakelijk is. Maar het zou wel een interessante toevoeging zijn.
Conclusie : een typische monster-film met een vernuftig uitgeschreven
script die toch zorgt voor een verrassende wending of twee. Het is
tevens geregisseerd door Brett Simmons die in het verleden ook “The Monkey’s Paw” voor zijn rekening nam. Een film voor de liefhebbers van
dit genre en zeker de moeite waard om eens te bekijken.
Korte Inhoud 
Post a Comment