Freezer (2014)

Korte Inhoud
Robert ontwaakt in een koelruimte waarin hij opgesloten zit. Een stel Russische criminelen bedreigen hem met de dood, tenzij hij de 8 miljoen dollar die hij van hen gestolen heeft teruggeeft. Het enige probleem is dat Robert geen benul heeft waar ze het over hebben. Dan ontdekt hij onder een stapel dozen Sam , geslagen en mishandeld. Als beide mannen vechten voor hun leven in de koude vriezer openbaart de waarheid over hun situatie zich langzaam.

Genre : Actie/Thriller
Land : VS

Cast :
Dylan McDermott : Robert
Peter Facinelli : Sam Gurov
Yuliya Snigir : Alisa

Regisseur :
Mikael Salomon

Mijn mening

"Happy fuckin' birthday"

“Freezer” is als een koelkast bij iemand thuis die aan vraatzucht lijdt. Inhoudsloos en koud. Verwacht je niet aan panoramische beelden, want de hele film speelt zich af in een gesloten ruimte van enkele vierkante meters. De schaarse glimpen van andere locaties, krijg je enkel voorgeschoteld in het begin van deze film en aan het einde. Voor de rest is het een troosteloos zicht op de binnenkant van één of andere koelruimte waarin enkele hompen vlees hangen en verder een hele reeks ijzeren rekken met dozen op. En raar maar waar, daartussen komt er na een bepaalde tijd een weggemoffelde infiltrant ook nog uit gekropen. Maar dat is dan ook het laatste wat ik zal vertellen, want anders blijft er niks meer over van dit onwaarschijnlijk,vergezocht flinterdun verhaal.

Als een volledig film zich afspeelt in één specifieke ruimte dan kan deze film alleen slagen door een snugger in elkaar gestoken verhaal te gebruiken met een niet onaardige wending in, zodanig dat deze je onderuit haalt van verbazing. Een film zoals “Devil”, die zich bijna uitsluitend afspeelt in een lift, was voorzien van zo’n origineel verhaal. "Freezer" schiet hierin toch wel echt tekort en heeft dan ook nog eens een ontknoping die wel echt overdreven vergezocht is. Ik werd er heet noch koud van. Hoe toepasselijk !

Robert (Dylan McDermott) is de onfortuinlijke auto mekanieker die tot bewustzijn komt in deze koelkast, met een plastieken zak over zijn kop en zijn handen en voeten vastgebonden met colsonbandjes. Hij heeft geen idee waar hij zich bevindt maar beseft algauw dat het er wel vreselijk koud is. Als na een tijdje 2 potige kerels binnenkomen en hem eens duchtig onder handen nemen, beseft hij dat er iets niet in de haak is. Meestal kom je wel tot die conclusie als je een keiharde vuistslag in je maagstreek krijgt, waarna je middagmaal zich over de vloer verspreidt. Het blijken Russische harde jongens te zijn die slechts één Engels woord kennen : "Money". Schijnbaar zijn ze op zoek naar 8 miljoen dollar. En Robert zou dit aanzienlijk bedrag achterovergedrukt hebben.

Wat volgt is een redelijk eentonig verloop waarbij de twee Russische maffialeden telkens weer verdwijnen en dan weer verschijnen. Algauw worden ze dan ook nog vergezeld door een Russische harde tante Alisa (Yuliya Snigir), die initieel redelijk superieur overkwam, maar naderhand toch maar een derderangs handlangertje blijkt te zijn. Tussen deze intermezzo’s door tracht Robert zich uit de situatie te redden en begint naarstig te zoeken naar een eventuele ontsnappingsroute. In zijn plaats had ik de brandblusser zonder pardon leeggespoten in het aangezicht van de gangsters op het moment dat deze weer met veel lawaai kwamen binnenwalsen, om dan vervolgens deze lege brandblusser te pletten op die Russische hoofden. Het zal de koude wel zijn die het vermogen tot nadenken belemmerde.

Het verhaal is al flinterdun. Hoe zit het dan met de acteerprestaties ? Over de gangsters kunnen we kort en bondig zijn. Uiteindelijk zijn het gewoonweg domme krachten en hun acteerprestaties zijn daar dan ook naar. Vlakaf dom. Yuliya Snigir kwam eerst zeer overtuigend over, maar de overacting stak de kop op, waardoor het echt wel een triestige vertoning werd. De enige die mijn goedkeuring kon krijgen was Dylan McDermott. Zijn uitzichtloze situatie trachtte hij doorspekken met subtiele en humorvolle conversaties. Daarmee kon hij niet de film redden. Maar hij heeft er in ieder geval zijn gezicht mee gered. Een bewonderenswaardige prestatie in een nietszeggende film. Ik vind trouwens dat hij heel erg lijkt op David Schwimmer (Ross uit de sitcom “Friends”). Ik moest dan ook telkens terugdenken aan die episode waarbij Chandler vast kwam te zitten in een bank. Maar dat terzijde.

Er zaten ook enkele rariteiten waarover ik me toch wel vragen stelde. Blijkbaar werd deze koelruimte al vaker gebruikt. Was het dan niet aangewezen om gevaarlijke voorwerpen zoals vleeshaken en een brandblusser te verwijderen ? En zo koud zag het er nu ook weer niet uit, want er waren geen vriesverschijnselen te zien. Zelfs geen wolkje tijdens het spreken. En na het verwijderen van zijn schoenen, had Robert er toch wel moeite mee om op zijn voeten te staan. Plastiek brengt dan redding zeker ? En naderhand, ondanks dat de temperatuur nog lager was, bleek hij er ineens geen last van te hebben. En hoe je van een ijzeren rekje een gloeikacheltje kan maken met slechts 2 stroomdraden, blijft voor mij een raadsel.

Als ik nog eens een film wil kijken met vrieskou in, dan kijk ik voor de zoveelste keer nog wel eens naar “Frozen” met mijn 2 ukkies. Er zit meer verhaal, spanning en inhoud in die prachtige Walt Disney film dan in deze would-be thriller...