Transcendence (2014)

Korte Inhoud
Dr. Will Caster is de belangrijkste onderzoeker op het gebied van kunstmatige intelligentie. Hij werkt aan een bewuste machine die de collectieve informatie van alles wat tot nu toe gekend is combineert met het volledige spectrum aan menselijke gevoelens. Zijn controversiële experimenten maken van hem het doelwit bij uitstek van anti-technologie extremisten. Wanneer ze Will proberen te vermoorden zorgen ze er onbedoeld voor dat hij in zijn opzet slaagt – deel te nemen aan zijn eigen transcendentie. Voor zijn vrouw Evelyn en beste vriend Max, beide collega-onderzoekers, is de vraag niet of het wel kan…maar of het wel mag. Hun ergste vrees wordt werkelijkheid wanneer Wills honger naar kennis evolueert naar een schijnbaar grenzeloos verlangen naar macht.

Genre : SF/Drama/Thriller
Land : VS

Cast :
Johnny Depp : Will Carter
Rebecca Hall : Evelyn Caster
Paul Bettany : Max Waters

Regisseur :
Wally Pfister

Mijn mening

"We're not going to fight them, we're going to transcend them."

Met ongeduld en hoge verwachtingen heb ik gewacht op deze film. Uiteindelijk is dit gewoon een gekend verhaal dat al meermaals verteld is , met een peperdure verpakking erom heen. Het werd weer een pleidooi met een vermanend vingertje tegen de immer groeiende informatietechnologie en dan voornamelijk op het gebied van artificiële intelligentie. Nogmaals werd het gevaar aan de kaak gesteld, van een zichzelf ontplooiend artificieel bewustzijn dat uitgroeit tot een dictatoriaal gedrocht dat een oneindige machtshonger vertoont.

Verantwoordelijke van dienst voor de regie van deze SF film is Wally Pfister. Voor velen een totaal onbekende persoon. Eigenlijk kan je hem de persoonlijke cameraman noemen van Christopher Nolan. Samen met deze laatste heeft hij ”Memento”,”Insomnia”,”Batman Begins”,”The Prestige” ,”The Dark Knight”, “Inception” en ”The Dark Knight Rises” ingeblikt. De lijst van awards die hij heeft gewonnen is des te indrukwekkender. Een Oscar gewonnen voor “Best Achievement in Cinematography” voor "Inception" en genomineerd in dezelfde categorie voor “Batman begins”,”The Prestige” en “The Dark Knight”.Hij is dus niet de eerste de beste en hij werd dan ook de uitverkorene om deze SF uit de grond te stampen, met een budget van zo maar eventjes 100 miljoen $.

Dr. Carter (Johnny Depp) is een autoriteit op het gebied van kunstmatige intelligentie en zijn onderzoek is grensverleggend en alom bekend. Hij richt zich op het verwezenlijken van een kunstmatig intelligente entiteit die ook beschikt over menselijke emoties. Zijn werk zorgt ook dat een groepering, genaamd R.I.F.T., hem ziet als een bedreiging en een mogelijke oorzaak van de ondergang van de maatschappij in de toekomst. Ze slagen in hun opzet om hem te liquideren, maar ze zijn tegelijkertijd de aanzet dat Dr. Carter zijn levenswerk op zichzelf toepast. Hij laat zijn intellect en bewustzijn transcenderen naar een supercomputer met de hulp van zijn vrouw Evelyn (Rebecca Hall) en een goede vriend Max (Paul Bettany). Het experiment slaagt en de digitale versie van Dr. Carter begint via het virtuele netwerk uit te groeien tot een niet te stoppen machtswellusteling.

Dat dit niet bepaald een origineel en innovatief onderwerp is, zal iedereen wel ondertussen ergens gelezen hebben. Er zijn uit het verleden verscheidene film met ontsporend informaticamateriaal. In “Demon Seed” terroriseert het domotica systeem de huisvrouw om een kind te verwekken en in “Westworld” zijn het op hol geslagen robots in een pretpark die voor chaos zorgen. In “Terminator” is het Skynet dat een bewustzijn heeft gekregen en zich keert tegen het menselijke ras en recent was er in “Her” een OS dat menselijke trekken kreeg. De rij kan gerust nog aangevuld worden met gelijkaardig films zoals “AI”,”I,Robot”,”War Games”,”Robocop” en één film die echt enorm aanleunt bij “Transcendence” is “The Machine”. Persoonlijk vond ik deze laatste qua opzet veel beter. Het enige verschil met “Transcendence” is het budget. “The Machine” is een slim in elkaar gestoken low-budget SF, die op een creatieve manier omspringt met het beperkte budget en er toch in slaagt om op de SE’s op een overtuigende manier te brengen.

Het grote pluspunt van “Transcendence” zijn dus de speciale effecten en de aankleding van de film. Een genot voor het oog om de informatica toestanden te bekijken zoals de supercomputer, de flatscreens die overal verschijnen, het klinisch futuristisch uit de grond gestampte bedrijfsgebouw in-the-middle-of-nowhere, de futuristische uitvindingen die er in de eerste plaats voor dienden om mensen te helpen en op medisch vlak vernuftige meesterlijke hulpattributen waren, maar uiteindelijk dienden om de behandelde mensen een keurslijf aan te meten zodanig dat ze voor het uiteindelijk doel konden worden ingeschakeld. De zichzelf herstellende weefsels door nano-technologie ziet er visueel knap uit. Maar ondanks de verbluffende beelden blijft het een kunstmatig niet intelligent verhaal.

Een groot gedeelte zal ook wel gespendeerd zijn aan de cast met Johnny Depp en Morgan Freeman in een hoofdrol. Depp is gekend voor zijn excentrieke rollen en na lange tijd vertolkt hij nog eens een doodnormaal personage in plaats van een excentrieke piraat of doorgedraaide indiaan met een dode vogel op zijn hoofd. Maar verwacht je niet aan een meesterlijke vertolking. Zijn bijdrage in het begin was die van een saaie, afwezig lijkende intellectueel die niet verder kwam dan wat gemompel over zijn hoogtechnologisch stokpaardje. De rest van de film verscheen hij als een 3D computerbeeld.

Uiteindelijk was het een nietszeggende, fraai gestileerde film die bij mij alleen de reactie "Was het dat maar !" losweekt. De boodschap dat de vooruitgang van de informatietechnologie onomkeerbaar en belangrijk is geworden en dat we er voor moeten waken dat deze technologie ons leven niet gaat bepalen, is duidelijk, maar komt niet overtuigend over. Uiteindelijk surfen we naderhand doodgemoedereerd naar een website om te kijken waar we de volgende avond eens kunnen lekker gaan uit eten, berekenen we de kortste route naar daar via ViaMichelin en betalen de reservering via onze PC-banking. Tot slot laten we iedereen weten via Facebook waar we gaan eten zodanig dat we de virtuele “Smakelijk eten”-wensen via elektronische weg kunnen ontvangen. De boodschap is dus duidelijk niet aan ons besteed. Duidelijk een film die dingt naar de titel "Ontgoocheling van het jaar".