In the blood (2014)
Korte Inhoud
Ava en Derek zijn op huwelijksreis in de Dominicaanse Republiek. Wanneer Derek vermist raakt heeft de rouwende Ava maar één doel voor ogen: de mannen opsporen die ze verantwoordelijk houdt voor de verdwijning van haar man.
Genre : Actie/Misdaad
Land : UK/Puerto Rico
Cast :
Gina Carano : Ava
Luis Guzmán : Chief Ramón Garza
Danny Trejo : Big Biz
Regisseur : John Stockwell
Mijn mening
"When all the bastards are gone and dead, only then rest your head."
Ava en Derek zijn op huwelijksreis in de Dominicaanse Republiek. Wanneer Derek vermist raakt heeft de rouwende Ava maar één doel voor ogen: de mannen opsporen die ze verantwoordelijk houdt voor de verdwijning van haar man.
Genre : Actie/Misdaad
Land : UK/Puerto Rico
Cast :
Gina Carano : Ava
Luis Guzmán : Chief Ramón Garza
Danny Trejo : Big Biz
Regisseur : John Stockwell
Mijn mening
"When all the bastards are gone and dead, only then rest your head."
Het is te hopen dat niet teveel filmliefhebbers dit te
serieus nemen want anders heeft de Dominicaanse Republiek een serieus toerisme
probleem. Wie wil er nu naar zo’n idyllisch eiland afreizen om vervolgens
geconfronteerd te worden met de lokale maffia ? De tropische paradijselijke
foto’s van dit verschrikkelijk mooi eiland verbleken na het bekijken van deze
low-budget actiefilm. De kans dat je er verdwijnt en gebruikt zou worden voor
één of andere louche handel is niet onwaarschijnlijk. Dus best mijden dit gevaarlijk eiland en liefst je zinnen op een ander tropisch eiland zetten. De
lokale Dominicaanse bevolking zal het een zorg wezen, maar de toeristische
sector zal zijn wonden likken. Het zal wel niet zo’n vaart lopen !
“In the blood” kon me matig overtuigen tot op een bepaald
moment de ontknoping zulke absurde proporties aannam, dat het enorm lachwekkend
werd. Ik ben eerder geneigd om meer geloof te hechten aan de reclame over het
verwisselen van twee tonnetjes goedkoop waspoeder met dat van een gerenommeerd
merk, dan aan dit samenraapsel van armzalige plotlijnen en waarschijnlijk door
anderen afgewimpelde ideeën. Op het moment dat Danny Trejo (waar speelt die
kerel eigenlijk niet in mee ?) op komt duiken, dan is de kans op een belabberde
B-actiefilm wel enorm groot. En als je dan beseft dat er toch films zijn, waar
Trejo in voorkomt, die stukken beter zijn dan deze film, dan schort er toch wel
duidelijk iets aan deze film.
Gina Carano, een befaamde MMA deelneemster, is weer van de partij. Haar
vertolking als Mallory Kane in “Haywire” ligt nog vers in het geheugen
en wat ik me er nog van kan herinneren is dat het een soort “Bourne
Identity”-achtige film werd die echter niet veel om het lijf had. Dat ze
een bedreven beoefenaar is van gemengde vechtkunsten en een sensuele
schoonheid uitstraalt, staat als een paal boven water. Dat ze ook op een
houterige manier acteert en dat men dit grotendeels wil compenseren
door het specifiek positioneren van de camera bij het filmproces,
waardoor haar wulps gevormde lichaamsdelen prompt in beeld worden
gebracht om dit euvel te verdoezelen, is ook een overduidelijk feit. In
“In the blood” vertolkt ze Ava, een bekeerde drugsverslaafde, die op
huwelijksreis is in de Caraïben samen met haar kersverse echtgenoot
Derek. Hij is ook ex-drugsverslaafde, die ze heeft leren kennen in het
afkickcentrum. Alles lijkt rozengeur en maneschijn, getuige de
sprankelende beelden die we voorgeschoteld krijgen van het prille
liefdesgeluk dat de twee uitstralen. Nochtans krijg je soms het gevoel
alsof het twee vreemden zijn die samen naar de zonsondergang kijken. De
chemie tussen de twee is soms ver zoek. Zeker het moment waarop Ava haar
technieken, bijgebracht door haar vader zodanig dat ze nooit
slachtoffer zou worden van criminelen, in een nachtclub demonstreert en
als een echte furie tekeer gaat. Met verbazing keek Derek ernaar en
vroeg zich waarschijnlijk af wat hij in huis had gehaald. Redelijk
onwaarschijnlijk.
Alles loopt echter in het honderd op het moment dat Derek tijdens een
overzet met een kabelbaan de dieperik instort waarbij hij zwaargewond
raakt. Gelukkig dat zijn GSM de vreselijke val op miraculeuze wijze
overleeft. Na het afvoeren door een ziekenwagen, waar Ava
vanzelfsprekend niet mee mag wegens verzekeringstoestanden, komt Ava tot
de vaststelling dat haar echtgenoot nergens meer te bespeuren valt en
blijkbaar in geen enkel hospitaal opgenomen werd. Kortom, Derek is dus
plots verdwenen. En de kandidaat-verdachten staan aan te schuiven in een
rijtje. De vlotte jongeman Manny (Ismael Cruz Cordova) die hun het
eiland wil laten zien, de instructeur aan de kabelbaan, de lokale
misdaadbaron Big Biz (Danny Trejo), de sceptische politiecommissaris
Ramon Garza (Luis Guzman) en zelfs haar schoonvader zijn allemaal
potentiële verdachten. En omdat Ava niet echt kan rekenen op begrip en
georganiseerde medewerking om Derek terug te vinden en zelfs in
hechtenis wordt genomen , beslist ze het heft in eigen handen te nemen
en een persoonlijke zoektocht op te starten.
Dat hierbij de lichamen zich opstapelen naarmate ze vordert in dit
onderzoek, is uiteindelijk datgene waar je op zit te wachten. Een
schijnbaar kwetsbare vrouw die op redelijk hardhandige manier de vloer
veegt met allerhande tuig. Het is echter in de meeste gevallen niet
bijster origineel en subliem in beeld gebracht. De enige vechtscene die
de moeite was om te bekijken is die in de nachtclub. De navolgende
confrontaties zijn nogal saai tot lachwekkend ongeloofwaardig. Alleen
Luis Guzman, ook iemand die een waslijst heeft van nietszeggende
vertolkingen in allerhande films zoals o.a. in “We’re the Millers”, kon
me echt overtuigen qua acteerwerk. Trejo’s enigste kwaliteit is het
uitbeelden van een bad-ass wat met zijn uiterlijk niet zo moeilijk te
verwezenlijken is. En Amaury Nolasco is iemand die, na zijn verschijnen
in “Prison Break” en recent nog in “Animal”, nog steeds poogt om er uit
te zien als een bad-ass, maar afgaande op de ontwikkelingen in het
kleine dorpje op het einde er toch nog altijd blijft uitzien als een
onschuldig watje.
De uiteindelijk onthulling van hoe het nu allemaal in elkaar zit,
waarbij de dubbele bodem in de titel ook tot uiting komt, is van
dusdanig laag niveau dat ik er bijna zeker van ben dat de scenaristen op
dat punt meer tijd gespendeerd hebben in het zilte water dan aan de
schrijftafel. Ben je iemand die er genoegen in schept om te zien hoe een
fragiel uitziende deerne een bende beruchte,gespierd uitziende
bullebakken in kreukels mept, dan kom je hier zeker aan je trekken. Het
is echter raadzaam om voor het laatste kwartier een peppilletje in te
nemen om dit hemeltergend slecht gedeelte te overleven.
Post a Comment