Sabotage (2014)

Korte Inhoud
Een team van een elitekorps van de narcoticabrigade steelt miljoenen aan contant geld uit een beveiligd onderkomen van een drugskartel, tijdens het uitvoeren van een 'normale' operatie. Het lijkt er op dat de missie geslaagd is en het team wegkomt met de misdaad, totdat iemand de leden van het team één voor één begint te vermoorden.

Genre : Actie/Misdaad
Land : VS

Cast :
Arnold Schwarzenegger : John "Breacher" Wharton
Sam Worthington : James "Monster" Murray
Terrence Howard : Julius "Sugar" Edmonds

Regisseur : David Ayer


Mijn mening

“Some of us are getting paid, the rest of us are just getting dead.”

Wie dacht dat Arnold Schwarzenegger zich uiteindelijk zou terugtrekken op één of andere Oostenrijkse alp, zittend op een terras van een berghut met een ferme pot “Kaiser Bier” binnen handbereik en een forse sigaar tussen zijn vlezige lippen terwijl hij uitkijkt over de vallei en op zijn bekende manier “Ich habe es Ihnen gesagt:  Ich komme wieder!" tegen de stokoude eigenaar zegt, of dat hij in een bermuda en een Hawaiiaans hemd ergens aan de kust van Californie zit te bruinen terwijl hij over de oceaan uitkijkt, heeft het toch wel verkeerd voor. Deze ex Mr. Universe en gewezen gouverneur van Californie komt weer aanhollen in een toch wel redelijk expliciet gewelddadige actiefilm. Na de doorsnee film “The Last Stand” en de redelijk geslaagde film “Escape Plan” waarin hij samen met zijn eeuwige rivaal Sylvester Stallone aantreedt, dacht ik dat deze actie-held het inderdaad voor bekeken zou houden. Zijn bijdrage aan “The Expendables” is zo ironisch als dat de film bedoeld was.

Maar dan komen ze op de proppen met deze keiharde en toch wel bloederige actiefilm waarbij John Wharton (Schwarzenegger) aka “Breacher” de leiding heeft over een Special Operations Team die gespecialiseerd is in het infiltreren van criminele drug kartels. Bij de zoveelste inval op een nest van drugshandelaars slagen ze erin een deel van het drugsgeld dat er opgestapeld ligt door een toiletafvoer te proppen met de bedoeling om het naderhand te recupereren. Blijkt het geld echter verdwenen te zijn en worden ze eventjes op een zijspoortje uitgerangeerd om onderworpen te worden aan een intern onderzoek over het vermeend verdonkermanen van drugsgeld. Als vervolgens leden van dit testosteron geladen team één voor één op beestachtige manier worden afgeslacht, gaat Breacher samen met de detective Caroline Brentwood (Olivia Williams) op onderzoek uit, om te achterhalen wie de eigenlijke dader is. 

“Sabotage” past perfect in het rijtje van Schwarzy-films. Gedeeltelijk dan toch. Vooreerst zijn de prestaties van old Arnie nog altijd hetzelfde : stijf, emotieloos en barslecht. Ik begrijp niet dat hij na al die jaren in Amerikaanse films te spelen, nog altijd met zo’n vettig Oostenrijks accent spreekt. Niet dat zijn dialogen voorheen zo omvangrijk waren, maar toch. Als je snedige zinnen zoals “Get your weapons”,”Get down” of “Are they as big as your wifes …” hoort zeggen, dan is het alleen Arnold die de “w” zo bombastisch kan uitspreken. Ofwel is het gewoon zijn handelsmerk geworden in al die jaren en blijft hij hardnekkig trouw aan deze eigenschap. Kwestie van herkenbaar te blijven tussen het gros van hedendaagse actiehelden. Daarnaast moet je niet veel diepgang verwachten in zijn films. Zo ook hier niet. Een aaneenschakeling van keiharde actiescènes in old-school stijl.

Wat me dan wel verraste was het niveau van sadisme en bloederigheid die er in deze film gehanteerd werd. Normaalgezien zijn de films van Arnold wel volgestouwd met harde vechtscènes en gigantische schietpartijen waarbij ontelbare slachtoffers vallen. Een natte droom voor elke gemiddelde begrafenisondernemer dus. Alleen waren ze in de voorgaande films wel enorm zuinig met het kunstmatig bloed en kon er zelfs geen bloedpatje vanaf. In “Sabotage” vloeit deze materie wel rijkelijk en is men zelfs niet bang om enkele vreselijk toegetakelde slachtoffers te tonen. Dat Arnold een bepaalde pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt heeft en het uitvoeren van enorm fysische inspanningen niet meer vanzelfsprekend zijn , wordt zijn bijdrage in deze film beperkt tot leidinggeven en het hanteren van automatische geweren. Het spanningsniveau was redelijk te noemen en ik durf zelfs beweren dat de getraumatiseerde Breacher op een realistische manier werd geportretteerd door Arnold. Wie had dat ooit kunnen denken dat Arnold een flintertje acteertalent zou tentoonspreiden.

“Sabotage” is een redelijk spannende film die echter op dezelfde formule voortborduurt zoals we het gewend zijn van Schwarzenegger. Ik vrees echter dat de meesten al na een week grotendeels vergeten zijn waarover het weer ging. Zelfs een actierijke achtervolgingsscene op het uiteinde, kan niet verbergen dat het geheel toch maar belabberd overkomt. De finale twist, die eigenlijk een logisch gevolg is van de openingsscene, is ook niet bepaald indrukwekkend. Ook enkele onvolmaaktheden ontbraken niet. Hoe konden ze nu in godsnaam weten dat de ontbrekende som 10 miljoen dollar was ? Hielden ze een gedetailleerde boekhouding bij van deze drugskartel ? Ook de poging om het record van “The Wolf of Wall Street” te verbreken (het veelvuldig gebruik van het F-woord), begon me na een tijdje op mijn zenuwen te werken. En ondanks het feit dat het team uit een resem professionelen bestond, leek het eerder een peutertuin op een bepaald moment die zich amuseerden met kinderachtige pesterijen. “Sabotage” : een rauwe en duistere film met bloederige scènes die volgens David Ayer gesaboteerd werd door de filmstudio die zonder mededogen de helft van de film wegknipten. Of dit ervoor gezorgd heeft dat het een doorsnee film is geworden, zullen we nooit te weten komen.