Last Shift (2014)

Korte Inhoud
De agent Jessica Loren heeft de opdracht gekregen te wachten op een team voor schadelijke stoffen, zodat zij chemisch afval uit het arsenaal van het station kunnen halen. Maar wat Jessica niet weet is dat de sekteleider John Michael Paymon rondspookt op de afdeling, sinds hij en twee van zijn volgelingen zelfmoord pleegden een jaar geleden.

Genre : Horror/Thriller
Land : VS

Cast :
Juliana Harkavy : Jessica Loren
Joshua Mikel : John machael Paymon
J. LaRose : Panty Belt Patrick Black

Regisseur : Anthony DiBlasi

Mijn mening

"And the commotion the next morning...
I got a glimpse into their cell.
And the bodies were gone. But...pure evil covered those walls.”

Mijn eerste gedachte na het bekijken van “Last Shift” was dat Jessica Loren toch wel een medaille verdient voor haar doorzettingsvermogen. Ik was al lang in panische angst dit verlaten politiekantoor buiten gestormd en vervolgens een welgemeende middenvinger opsteken naar Sergeant Cohen. Geen haar op mijn hoofd die er aan zou denken om daar een minuut langer te blijven. Maar ondanks alle verdachte geluiden, verschijningen en bovennatuurlijke gebeurtenissen, blijft ze trouw op post. Wil ze niet falen in haar taak waardoor ze een eventuele toetreding tot het korps wel kan vergeten ? Of wil ze niet onderdoen voor wat haar vader betekende als politieagent in het verleden ?

Ik moet wel toegeven dat het al lang geleden is dat ik zo een uitermate griezelige film heb gezien. Weliswaar is alles sober aangekleed en wordt er minimaal gebruik gemaakt van speciale effecten. Een groentje dat opgesloten zit in een kantoor dat opgedoekt wordt en buiten een verdwaalde landloper geen enkele levende ziel als gezelschap heeft. Het enige wat ze moet doen is de nacht doorkomen tot er in de morgen een poetsploeg arriveert om achtergelaten bewijsmateriaal op te ruimen. Het eindresultaat is een aaneenschakeling van angstaanjagende taferelen, huiveringwekkende geluiden en verontrustende beelden. De film slaagde er zelfs in om me een paar keer de daver op het lijf te jagen. Iets waar ik meestal totaal immuun voor ben.

Ondanks dat het overduidelijk een low-budget film is en het zich afspeelt op een beperkt actieterrein, maakte men toch uitermate goed gebruik van, weliswaar welgekende, horror-technieken om er een ellenlange griezelrit van te maken. Misschien was dit dan al een minpuntje. Het duurde iets te lang allemaal. Maar het werd uiteindelijk toch eng en creepy met een dreigende sfeer en constant onheilspellend. Vooral de geleidelijke spanningsopbouw vond ik geslaagd. Het volledige relaas wordt geduldig uitgeklaard. Alhoewel ik paranormale films zo beu ben als koude pap, werd ik toch aangenaam verrast.

Juliana Harkavy weet op een overtuigende manier de hele film te dragen. De aandacht is dan ook bijna de hele film op haar gevestigd. Zelfs het groepje geschifte duivelsaanbidders die Jessica het leven zuur maken zijn maar een klein gedeelte van de tijd te bewonderen. Er werd zelfs een soortement “The Sixth Sense” moment in verwerkt met de medewerking van politieagent Ryan Price (Matt Doman). Alleen vroeg ik me af wat die clochard er eigenlijk mee te maken had. Een toevallige passant op zoek naar zijn schoenen ? Een redelijk bizar figuur die diende als opvulling. En ondanks hun kortstondig optreden waren de drie Paymon familieleden overtuigend genoeg om te concluderen dat deze familie wel uitermate gestoord was. Bloedstollende getuigenissen die niks aan de verbeelding overlieten.

Spijtig genoeg werd het einde weeral verprutst. Een ongeïnspireerde afloop die qua originaliteit zeker niet hetzelfde niveau behaalde als de rest van de film. En niveau was er wel degelijk. Zowel de opbouw en de geluidseffecten als het gemonteerde eindresultaat was uitstekend in deze psychologische terreurfilm.