Mad Max : Fury Road (2015)

Korte Inhoud
De film speelt zich af in een grimmig woestijnlandschap waar de mensheid is gebroken en waar bijna iedereen gek is en vecht voor de noodzakelijkheden van het leven. In deze wereld van vuur en bloed zijn twee rebellen op de vlucht die misschien wel de orde zouden kunnen herstellen. Max, een man van actie en weinig woorden, tracht gemoedsrust te vinden na het verlies van zijn vrouw en kind in de nasleep van de chaos. Furiosa, een vrouw van actie die haar pad naar overleving kan bereiken als ze door de woestijn geraakt terug naar het vaderland uit haar kindertijd.

Genre : Actie/Avontuur/SF
Land : Australie/VS

Cast :
Tom Hardy : Max Rockatansky
Nicholas Hoult : Nux
Charlize Theron : Imperator Furiosa

Regisseur : George Miller

Mijn mening

"Witness me Blood Bag!!
Witness!!!
I live, I die,
I live again!!”

Als er één woord in mij opkomt na het bekijken van “Mad Max Fury Road”, dan is het wel het woord waanzin. Dit is een perfecte visualisatie van wat waanzin kan betekenen. Ik ben er stellig van overtuigd dat men de bedenkers en scenaristen van deze hallucinante trip volgepropt hebben met hallucinogenen. Een riante cocktail van exotische paddo’s, barbituraten en andere druggerelateerde producten. Ik zou anders niet weten hoe men deze krankzinnige, geflipte post apocalyptische film had kunnen bedenken. Een film die aanvoelt alsof het uit één langdurige actiescene bestaat en die je geen enkel rustmoment geeft om eventjes op adem te komen. Dat het voortborduurt op het concept van de film “Mad Max” uit 1979, een legendarische cultfilm met de jonge Mel Gibson in de hoofdrol, is onmiskenbaar. Hetzelfde troosteloos en uitgedroogd Australisch landschap met een tekort aan water en benzine waar fanatieke bendes regeren.

Ik moet bekennen dat ik deze film al een hele poos geleden heb gekeken en nooit de noodzaak zag om mijn geschreven recensie te publiceren. Ik was van mening dat mijn mening niets bijdroeg aan de algemene opinie die her en der gelezen kon worden in de vakliteratuur. Iedereen gebruikt dezelfde superlatieven en ophemelende termen voor deze extravagante actiefilm. Iedereen is er blijkbaar over eens dat dit een krankzinnig geweldige, explosieve, ingenieuze en nooit vervelende re-boot is. “It's loud. It's unrelenting. It's crazily exciting, and, at times, it's just bloody weird”. “Wat zin heeft het dan om dit nogmaals te herhalen ?”, dacht ik telkens maar weer. Maar recente gebeurtenissen noopte mij om het eens te herschrijven en een bijkomen aspect te belichten dat van toepassing is op de hedendaagse actualiteit.

We keren dus weeral naar de verzengend hete woestijn in een post-nucleaire wereld waar overleven een dagelijkse strijd is en mensen massaal geschifte figuren volgen, die heersen over levensnoodzakelijke grondstoffen zoals olie en water. Zo iemand als Immortan Joe (Hugh Keays-Byrne) die zichzelf een god waant en op tirannieke wijze zijn volgers onder de knoet houdt. Hij regeert over de Citadel (een oude waterzuiveringsfabriek) en heeft een eigen privé leger bestaande uit de fanatieke War Boys. Deze Mad Max episode laat zien hoe deze bende wetteloze krankzinnigen de achtervolging inzetten op Imperator Furiosa (Charlize “The Italian Job” Theron). Ze heeft Immortan Joe’s harem (waaronder ook Zoë Kravitz, dochter van) ontvoert om ze naar een heilzaam oord te voeren. Ze wordt naderhand bijgestaan door Max Rockatansky (Tom Hardy) die het eerste half uur als levende baxter diende voor War Boy Nux (Nicholas Hoult).

Na de terroristische aanslagen op het Europese vasteland en een debat over de beweegredenen van een zelfmoordterrorist kwam ik tot de griezelige vaststelling dat de War Boys overeenkomstige kenmerken vertonen. Ook zij volgen blindelings een charismatische leider en offeren zichzelf op voor het grotere einddoel. Ook staat hun een heldenstatus te wachten als ze tijdens de strijd sneuvelen en verkassen ze naar een paradijs dat ze Valhalla noemen. Door zich op te offeren worden ze in één klap onsterfelijk. Raar, maar na de IS aanslagen , moest ik onmiddellijk aan deze gehersenspoelde bende denken. Een gelijkaardige motivatie en dezelfde destructieve zelfopoffering.
En dan is er de met elastieken bevestigde gitarist die kordaat en vol overtuiging de troepen aanvuurt tot actie terwijl hij zijn vlammen werpende gitaar duivels bespeelt. Een absurd beeld te midden van een totale chaos. Vergelijkbaar met de tamboer die tijdens de veldslagen van Napoleon vooraan liep. Of “Piper Bill” die bij de landing van Normandië onverstoord op het strand rondliep met zijn doedelzak.

’t Is evident dat elke fictie-film vergelijkingspunten heeft met de realiteit op bepaalde momenten. Maar buiten deze serieuze uitweidingen die me overvielen, kan ik alleen maar aanraden om te genieten van deze macho, blockbuster vol actierijke achtervolgingsscènes met futuristische bolides. Een naar diesel en kruitdampen riekende knaller die evengoed de titel “Furiosa: Fury road” verdient. Charlize Theron speelt moeiteloos Nicholas Hoult van het doek. Mad Max eist niet het leeuwendeel van de aandacht op. Je kan hem eerder Mad “Baxter” noemen.