Containment (2015)

Korte Inhoud
Mark wordt wakker om te merken dat hij verzegeld zit in zijn appartementsgebouw zonder enige uitweg. Er is geen elektriciteit, geen water en geen communicatie met de buitenwereld, afgezien van een geheimzinnige stem over de intercom, die altijd opnieuw de woorden herhaald: "Gelieve kalm te blijven, de situatie onder is controle". Vreemde figuren in gaspakken patrouilleren rond het terrein en zetten een militaire tent op. Marks buurman Sergei breekt de muur tussen hun appartementen uit om te ontdekken waarom ze zijn geïsoleerd en ze proberen een manier te vinden om te ontsnappen.

Genre : SF
Land : UK

Cast :
Lee Ross : Mark
Louise Brealey : Sally
Andrew Leung : Sergei

Regisseur : Neil Mcenery-West

Mijn mening

“Are you an artist?
No.Yes.
It's debatable.”

In “Tower Block” werd een groep flatbewoners door een scherpschutter langzaamaan afgeslacht en waren de bewoners, die elkaar niet echt kenden, op elkaar aangewezen om zich uit die situatie te redden. In “The Divide” ging het om overlevenden van een nucleaire aanval die dicht opeen gepakt in een kelder zitten. In deze low-budget film ontdekken inwoners van enkele flatgebouwen dat hun appartement verzegeld is en dat ze zonder stroom, water en telefoon zitten. Ondertussen wordt er tussen de gebouwen een soort veldhospitaal opgericht waar verschillende figuren in oranje veiligheidspakken inwoners naar toe leiden. In eerste instantie wordt er geopperd dat het over een gaslek gaat. Maar als een groepje flatbewoners getuige zijn van regelrechte executies van vluchtende lotgenoten, beseffen ze dat er meer aan de hand is.

Het gezelschap bestaande uit Mark (Lee Ross), een niet zo succesvol kunstenaar met een mislukt huwelijk, het jonge koppel Sally (Louise Brealey) en Aiden (William Postlethwaite), de agressieveling Sergei (Andrew Leung) en zijn jongere broertje Nicu (Gabriel Senior) en de nogal seniele bejaarde Enid (Sheila Reid) trachten een uitweg te zoeken uit hun benarde situatie. Nadat opvallend dunne bordkartonnen muren werden gesloopt (vooral door de energieke Sergei), kon dit bonte gezelschap een groep vormen. Een groep van individuen die geen flauw idee hebben wat er eigenlijk aan de hand is en tevens totale vreemden zijn voor elkaar. Algauw ontstaat er een paniekerige stemming, ondanks de oproepen via de intercom om de kalmte te bewaren. De beelden van hysterische overburen die trachten hun raam in te beuken en het agressief afvoeren van een hele familie, helpen hier overduidelijk niet aan. Algauw vraag je je als kijker af wat de oorzaak is van dit allemaal. Is het iets militair? De zoveelste epidemie met een dodelijk virus?

En om eerlijk te zijn was dit het meest geslaagde gedeelte van deze indie film. De wijze waarop je als kijker op je honger blijft zitten en de informatie over de gehele toestand je met mondjesmaat wordt aangeboden. Toegegeven. Het geheel is niet origineel te noemen en ziet er soms wel erg goedkoop uit. Geen adembenemende actiescènes of hallucinante speciale effecten. Het acteren is ook niet bijster indrukwekkend. Leung kon me wel overtuigen en was bij momenten wel echt grandioos. Maar vooral Sheila Reid viel op met haar ingetogen en schitterende acteerwerk. En de humor is soms wel geslaagd.

Ondanks de simpele verhaallijn en de typische kenmerken van dit soort films, wist Lemon zich toch te distantiëren van de meest voor de hand liggende verhaallijn. Het is niet de zoveelste film over een virus die van onschuldigen, bloeddorstige zombie-hordes maakt. De beklemmende sfeer bleef behouden in deze korte film (overigens ook een pluspunt). Echter waren het weer van die typische personages die opgevoerd werden. Wat zeker positief bij mij overkwam, was het groter geheel achter het schijnbaar simplistisch verhaal. Een verhaal waar je niet direct een duidelijk antwoord van kan verwachten en dat openstaat voor giswerk. Niet bepaald een eigenschap waar ik fan van ben, maar hier stoorde het niet. Wat wel stoorde waren enkele praktische zaken. Allereerst bewonder ik het team dat er in slaagde alle ramen en deuren in alle flatgebouwen te verzegelen op zo´n korte tijd. Dat moet een hels karwei zijn geweest. En vervolgens was ik verstomd dat er niemand op het idee kwam om iets zwaar door de vensters te keilen. Het zou me toch verwonderen als die organisatie er in slaagde om al het glas te vervangen door schokvrij materiaal.