What keeps you Alive (2018)

Korte Inhoud
Jackie en Jules traden een jaar geleden in het huwelijksbootje. Ze besluiten hun huwelijksverjaardag te vieren met een trip naar de natuur waar ze omringd worden door de bergen en een meer. Hun reis verloopt anders dan verwacht wanneer Jackie haar ware gelaat aan haar echtgenote laat zien en Jules zich verraden voelt. De twee komen lijnrecht tegenover elkaar te staan en het wordt al snel een gevecht op leven en dood.

Genre : Thriller/Horror
Land : Canada

Cast
Hannah Emily Anderson : Jackie
Brittany Allen : Jules

Regisseur
Colin Minihan

Mijn mening

She fell off a cliff.
911, my wife, she fell off a cliff.
Oh, my God! Please help me.

Sommige huwelijken stranden omdat de gehuwden tot het besef komen dat hun interesses niet stroken met elkaar of omdat er teveel tegenstrijdigheden zijn die leiden tot eeuwigdurende ruzies. Scheiden doet lijden zegt men in de volksmond. En sommige echtscheidingen leiden tot vechtscheidingen. Het enige wat je kan zeggen is dat in normale omstandigheden beide individuen hun leven terug oppikken en proberen het geluk terug te vinden. Bij Jules (Brittany Allen) en Jackie (Hannah Emily Anderson) liggen de zaken compleet anders. De ene maakt er een sport van om een scheiding door te drijven. En dat op wel een heel bruuske en dodelijke manier. De vergelijking met een zwarte weduwe is snel gemaakt. En de reden voor deze drieste actie is eerder lucratief.

“What keeps you alive” is een thriller die op meerdere vlakken verschilt met gelijksoortige films. Zo is er ten eerste het geval van een vrouwelijke seriemoordenares. Veel vrouwen vind je niet in de “Hall of fame” van seriemoordenaars. De enige die ik me voor de geest kan halen is Aileen Wuornos die door Charlize Theron op voortreffelijke wijze werd vertolkt in “Monster” in 2003. Het zijn vooral mannen die het lijstje van psychopathische, geschifte seriemoordenaars opvullen. Dat al ten eerste. En vervolgens hebben ze een lesbisch koppel opgevoerd. Voordeel ten opzichte van een standaard koppel is dat er hier geen sprake is van het sterkere geslacht dat het vrouwelijke geslacht domineert. En voordat ik als seksistische lomperik wordt uitgemaakt en Dolle Mina’s furieus met braadpannen beginnen te smijten : Ik heb geen enkel probleem met welke geaardheid dan ook. Ik vond het alleen een uniek en interessant uitgangspunt en was dan ook benieuwd hoe het machtsvertoon zich ging manifesteren.

Van meet af aan is het duidelijk dat Jules de mannelijke rol opeist binnen deze lesbische relatie. Ze ziet er niet alleen mannelijker uit dan Jackie, ze beweegt en kleedt zich ook als de stoerdere vrouw. Haar vriendin is een aantrekkelijke jongedame die voor het avondeten zorgt en naderhand voor de gezelligheid een gitaar ter hand neemt. Alleen is het geen vrolijk kampvuurnummer maar een vreemdsoortig bezwerend lied over een demon waarbij de zin “Better run for your life, boy” nogal bedreigend overkomt. En zeker als je de angstaanjagende blik van Jackie ziet. Een beetje zoals Eddie Vedder je soms aankijkt in de videoclip “Jeremy”. Dat zou de voorbode kunnen zijn voor heel wat onheil.

“What keeps you alive” is zeker geen slechte film. Het is echter maar een doorsnee thriller. Een film over hoe sommige individuen zich heel anders voordoen dan ze in werkelijkheid zijn. Zo komt Jules algauw tot de vaststelling dat er zaken zijn die ze niet echt wist over haar lieflijke vrouw. Als ze ontdekt dat ze naar een andere naam luisterde vroeger en dat ze al meerdere vriendinnen heeft gehad, dan begint Jules zich toch vragen te stellen. En voordat ze het beseffen verandert het romantisch onderonsje in een ware strijd waarbij één van beiden tracht te overleven nadat ze zwaargewond raakt. Echte verrassingen zijn er niet. En er zijn toch ook wel enorm domme momenten zoals bij het etentje met Jackie’s jeugdvriendin en diens echtgenoot. Een ongeloofwaardig moment waarbij ik energiek met mijn hoofd begon the schudden. Het resultaat is moorddadig en de acties die ondernomen naderhand vind je wel eens terug in een horror. Maar verder vond ik dat deze film niet echt in het horrorgenre thuishoorde.

Tja, echt origineel is de film niet. Telkens het over een blokhut gaat dat zich in het woud bevindt, kan je ervan uitgaan dat er zich vreselijke dingen gaan afspelen. Toegegeven, de film bevat enkele prachtige beelden. Het immense woud en het uitgestrekte meer worden op een adequate manier gebruikt als decor. En het acteerwerk van zowel Brittany Allen en Hannah Emily Anderson is verre van slecht. Vooral Anderson vond ik echt wel overtuigen. De manier waarop haar duistere kant het overneemt is schitterend om te zien. Maar meer dan een kat-en-muis-spel kan je het eigenlijk niet noemen. Ook al is de roeiboot scène zenuwslopend te noemen. En is de finale wending vindingrijk te noemen. Toch zorgt dit er niet voor dat deze Canadese thriller niet echt boven het gemiddelde uitstijgt.