The Prodigy (2019)

Korte Inhoud
'The Prodigy' volgt het verhaal van een moeder en haar jonge zoon. Na een aantal vreemde gebeurtenissen maakt de moeder zich ernstig zorgen over het gedrag van haar zoon. Al snel ontdekt ze dat er mogelijk een bovennatuurlijke bedreiging is.

Genre : Horror/Thriller
Land : VS/Canada

Cast
Taylor Schilling : Sarah Blume
Jackson Robert Scott : Miles Blume
Peter Mooney : John Blume
Paul Fauteux : Edward Scarka

Regisseur
Nicholas McCarthy

Mijn mening

You took my son's soul...
you can't have his body

Moordzuchtige en door duistere machten bezeten kinderen verschijnen met de regelmaat van de klok in horror films. De ene keer is het een duivelse macht die bezit van hun neemt. Damien uit “The Omen” en Regan uit “The Exorcist” zijn hier een goed voorbeeld van. Ofwel is het de geestelijke toestand die lieftallige jongetjes in gruwelijke monstertjes veranderen zoals Luke in “Better watch out” en Chavs in “Eden Lake”. In “The Prodigy” is het Miles die een afwijkend gedragspatroon ontwikkelt, naarmate hij ouder wordt. Dit snoezige jongetje blijkt echt wel over een dubbele persoonlijkheid te beschikken. Het ene moment kruipt hij nog knus in de armen van zijn moeder. Het volgende moment werpt hij haar een demonische blik toe. Zo’n kwaadaardige blik waar je op slag kippenvel van krijgt. Voorwaar, er is iets niet pluis met deze Miles (Jackson Robert Scott).

Om eerlijk te zijn werd ik toch aangenaam verrast door “The Prodigy”. Toegegeven, het is niet bijster origineel en de film maakt flink gebruik van alle gekende trucjes uit het horrorgenre. Maar toch slaagde deze film erin me een onbehagelijk gevoel te geven. En er was zelfs een lichte vorm van spanning bij me te bespeuren. En dat werd dan voornamelijk verwezenlijkt door het acteerwerk van de jonge Jackson Robert Scott. Een pienter ventje die qua intelligentie voorloopt op zijn leeftijdsgenootjes. Maar als zijn taalgebruik in zijn slaap (nota bene ook nog eens in een zeldzaam Hongaars dialect) een redelijk volwassene toon aanneemt en hij medeleerlingen met een zware Engelse sleutel te lijf gaat, begint de argwaan bij moeder Sarah (Taylor Schilling) toe te nemen. Het gevolg is een volwassen psychologisch spelletje dat zich ontspint tussen moeder en zoon.

Jef Buhler (scenarioschrijver van o.a. “Pet Sematary”, “Jacob’s Ladder” en de volgende jaar uitkomende film “The Grudge”) neemt zijn tijd hier en bouwt de spanning langzaamaan op. Vandaar het gezapige tempo aan het begin van de film. Wat ik voor één keer niet als storend ervoer. Het is pas als de spiritist Arthur Jacobson (Colm Feore) geïntroduceerd wordt, dat het tempo omhoog gaat. Hier wordt ook duidelijk wat de openingsscène te maken heeft met dit door gedragsproblemen geplaagd lief uitziend kereltje. Fragmenten van een door een speciale eenheid neergekogelde psychopaat en de geboorte van Miles worden aan elkaar gekoppeld. En vervolgens valt de term reïncarnatie. Een explicatie waardoor alles ineens duidelijker wordt. Spijtig genoeg is de motivatie achter het gebeuren makkelijk te raden.

“The Prodigy” is eigenlijk wel een makkelijk verteerbare en onderhoudende horror. Ondanks de voorspelbaarheid en een niet zo ingenieus in elkaar gestoken verhaal. Het acteerwerk van Jackson Robert Scott en Taylor Schilling maakt dan wel weer veel goed. Verwacht je aan wat spanning, enkele jump scares en voor sommigen misschien wel een verrassende ontknoping. Er zijn het laatste jaren enkele films uitgekomen die dweepten met bombastische uitspraken zoals “Engste horror sinds jaren” of “Angstaanjagender dan The Exorcist”. “The Prodigy” steekt ze allemaal de loef af. Zonder grootsprakerige leuzen. Een aanrader dus.