Down and Dangerous (2013)

Korte Inhoud
Paul Boxer is de meest inventieve en principiële smokkelaar in de drugshandel. Hij draagt nooit een wapen. Wanneer een gewelddadige handelaar hem vraagt om een waterdicht plan te bedenken om meerdere kilo's cocaïne over de Mexicaanse grens te smokkelen, manoeuvreert hij zich dusdanig om voor eens en altijd uit hun greep te geraken.

Genre : Misdaad
Land : USA

Cast :
John T. Woods : Paul Boxer
Paulie Rojas : Olivia Ivarra
Ross Marquand : Henry Langlois

Regisseur :
Zak Forsman

Mijn mening

"Down and dangerous" kan gerust tussen "Dante's Peak", "The Perfect Storm", "The Impossible", "The Day after Tomorrow" en "Twister" worden geplaatst. Een ramp van een film dus. De acties zijn een ramp. Het script is een ramp. En de vertolkingen zijn een nog grotere ramp. Laat je niet misleidende door de trailer, want die ziet er flitsend en gelikt uit. Er worden een paar slogans op je afgevuurd die veelbelovend klinken. Zoals daar zijn "Down and Dangerous looks like the shit", "One bad mother of a movie" en "This is gonna be a bad film". Klopt bijna. Ik zie het eerder als "Down and dangerous looks like shit","One motherfucking bad movie" en "This is gonna be a very sad film".

De actie is maar een flauwe bedoening. Een hele reeks slappe vuistgevechten. Ah ja, want Paul (John T. Woods) heeft een gouden regel nl. dat hij nooit geen vuurwapens gebruikt maar liever zijn vuisten (zelfs nadat er twee keer zwaar op gebeukt werd met een stevige hamer). Zelfs als hij een vuurwapen in zijn tengels heeft, haalt hij ostentatief de lader eruit om dan er in te vliegen. Het betere schietwerk wordt uitgevoerd door Henry (Ross Marquand). Blijkbaar een DEA agent die een medaille heeft gekregen voor een of andere heroïsche daad. Voor zijn schiettalent zal hij wel geen medaille gekregen hebben want slecht schieten dat deze kerel doet. Nog nooit eerder vertoond.

Het script is verwarrend en onlogisch. Verschillende feiten die blijkbaar ergens naar moeten leiden . Alleen heb ik geen flauw idee naar wat. Dat het een low-budget zelf gefinancierde film is, is overduidelijk. De beelden zien er soms wel mooi uit maar de uitvoering is ronduit belabberd. Hopelijk is dit niet een voorteken hoe toekomstige "independent" films er uit gaan zien. De zwakste schakel voor mij was Paulie Rojas. Een wondermooie verschijning met van die bambi-ogen die je verleidelijk aankijken. Buiten het feit dat ze precies een anorectische verschijning lijkt is haar acteerprestatie ronduit verschrikkelijk. Totaal amateuristisch en in haar dialogen wordt ze precies constant voortgeholpen door een souffleur. De scene waar ze de volledige procedure afhaspelt over hoe de drugs worden geproduceerd ziet er zo ongelofelijk onecht uit en precies alsof ze het afleest van een papier. Als ik de die vent was die daar de drugs zat te verkopen, had ik haar ter plekke geëxecuteerd. De (natuurlijk voorspelbare) liefdesaffaire die ze terug opstart met Paul levert totaal geen zinnige bijdrage aan de film en voelt zo gekunsteld en gevoelloos aan. Er zit meer gevoelens in een potje pudding van Danone dan in deze kortstondige romantische momenten die gebruikt worden als puur opvulmateriaal. En dan zwijg ik nog over haar irritant Amerikaans met een vreselijk zwaar Mexicaans accent. Ook de would-be Mexicaanse drugsbaron Rafael Garza (Ernesto Curcio) is een lachertje. Hij runt een familiebedrijfje met stompzinnige familieleden. Hij probeert een imago van keiharde, over lijken lopende gangster hoog te houden. Maar als de koffer met zijn dierbare drugs in het zwembad terechtkomt, springt hij er als een kleuter achteraan. Een keiharde gangster had dat wicht er achteraan geflikkerd om die koffer uit het water te halen.

Enfin, een vreselijk slechte film en pijnlijk om naar te kijken. Afstand bewaren en met een grote boog rondlopen. U bent gewaarschuwd !