Kill Game (2015)

Korte Inhoud
Een groep studenten amuseert zichzelf met het uithalen van grappen bij docenten en andere studenten. Maar wanneer een grap ineens totaal misgaat en er iemand overlijdt stopt de groep direct. Ze verdoezelen het bewijs en laten het lijken op een verdrinkingsdood. Maar wanneer vijf jaar later opeens één voor één leden van de groep worden vermoord, moet de rest van de groep erachter zien te komen wie de moordenaar is.

Genre : Horror
Land : VS

Cast :
Pierson Fode : Ryan

Laura Ashley Samuels : Courtney
Michael Galante : Liam

Regisseur : Robert Mearns

Mijn mening

Ken je het gezegde “Boontje komt om zijn loontje”? Dat is dan echt van toepassing op zeven vrienden die samen afgestudeerd zijn en een vreselijk geheim met zich meedragen. Totdat de vriendenkring langzaamaan begint te krimpen doordat er telkens iemand vermoord wordt. Nu als je de verhalen van deze ergerlijke pestkoppen hoort, ben je vanzelf al geneigd te denken dat ze het wel verdiend hebben. Want de poetsen die ze hun medestudenten (en zelfs docenten) bakten, waren niet van de poes. Zo erg, dat het zelfs fataal werd voor een medestudent. En dan blijkt er iemand te zijn die wraak wilt nemen op deze bende fratsenmakers. En de wijze waarop ze vermoord worden is gelinkt met een welbepaalde grap die ze uithaalden.

“Kill Game” is geen denderend goede horror. Maar het tracht de tradities van de betere hacker/slasher films uit de jaren 70 (zoals “Halloween” en “Friday the 13th”) in ere te houden. Dat houdt dus in dat er een groepje domme en arrogante tieners worden verzameld die dienst doen als slachtvee. En dat de mysterieuze seriemoordenaar voorzien is van een akelig masker. In dit geval een Marilyn Monroe masker. Verder is er nog een lijst nodig met alle kandidaat moordenaars. Die lijst kan wel eens uitzonderlijk lang uitvallen. Als je alle medestudenten en docenten, die het slachtoffer werden van een misplaatste grap, samentelt, kom je toch wel aan een aanzienlijk aantal. Tevens verschijnt dan ook nog eens de tweelingbroer van de arme drommel die de grap niet overleefde.

Maar verder dan die enkele raakpunten met ouder slasherfilms, is dit toch een film die moeiteloos in de vergeethoek zal raken. Sowieso is het belabberd acteren (inherent aan dit soort films) en de niet zo originele verhaallijn aanwezig. Wat rest is een typisch raadspelletje naar de dader, het motief en wie er uiteindelijk overblijft. En dan komt er nog iemand opdagen wiens profiel eenduidig aantoont dat hij de mogelijke dader is. Uiteraard blijkt naderhand dit niet zo te zijn. Hoe verrassend. Inderdaad, een opeenstapeling van gekende clichés. Het enige dat nog resteert zijn de uitvoeringen van de slachtpartijen. Nee niet bepaald adembenemende cinema. Het enige wat ik erover heb onthouden is dat het toch niet zo bijster slim is om anderen te pesten.