Small Time (2014)

Korte Inhoud
Al Klein en zijn oude vriend Ash Martini bezitten een tweedehands autohandel. Ze kennen alle trucjes wanneer het aankomt op het verkopen van auto's. Martini is een goedzak die nooit een gezin is gestart. Klein daarentegen smacht nog steeds naar zijn ex-vrouw, Barbara, die hem jaren geleden verliet voor een succesvolle zakenman. Als zijn zoon Freddy de middelbare school heeft afgerond besluit hij in de zaak van zijn vader te gaan werken. Klein is blij dat Freddy deze stap maakt maar Barbara totaal niet. Als Freddy vervolgens snel verandert van een onschuldige jongen in een doorgewinterde autoverkoper zal hij een zware beslissing moeten nemen.

Genre : Drama
Land : VS

Cast :
Christopher Meloni : Al Klein
Devon Bostick : Freddy Klein
Dean Norris : Ash Martini

Regisseur : Joel Surnow

Mijn mening

"This is the story about my father and the summer we spent together many years ago. It was the summer that changed my life."

Als in een film het bovenstaande citaat wordt gebruikt (of nog erger ingesproken door een voice over) dan verwacht je je eigenlijk aan een zoetsappig verhaal met een moralistische inslag over een generatieconflict tussen opgroeiende jeugd en hun ouders. Verwacht echter niet teveel dramatiek in deze “Small time” want zo dramatisch is het nu ook weer niet allemaal. Tot mijn verrassing vond ik het toch een plezante film. Bij momenten redelijk grappig en onderhoudend. Toegegeven, er zat wel een moraal in verwerkt. Laten we het erop houden dat het een nietig verhaaltje is over het feit dat jongeren best naar hun ouders luisteren als het over significante levensbeslissingen gaat. Uiteindelijk willen ze toch alleen het beste voor hun kinderen en kunnen ze die weerbarstige opgroeiende pubers toch alleen maar bijstaan met hun wijze, uit het leven gegrepen raad.

Zo ook Al Klein (Christopher Meloni) en Barbara (Bridget Moynahan), een gescheiden koppel, die geconfronteerd worden met de beslissing van hun zoon Freddy (Devon Bostick) om niet meer naar school te gaan. In plaats van zijn broek te verslijten op de schoolbanken, wil hij in zijn vaders voetsporen treden. Al Klein runt al jaren een zaak waar tweedehandswagens worden verkocht samen met zijn partner Ash Martini (Dean “Under the Dome” Norris). Vooral in de beginjaren was dit niet bepaald een lucratieve onderneming, wat dan ook niet in dank werd afgenomen door Barbara. De onzekerheid en de financiële onstabiliteit zorgden ervoor dat ze besloot om Al de rug toe te keren en een nieuw leven te beginnen met haar toenmalige baas Chick (Xander Berkeley). Dat de beslissing die Freddy nu neemt weer voor spanningen zorgt, is dan ook vanzelfsprekend. Waarschijnlijk zag Freddy het allemaal wel wat te rooskleurig in, want de start in zijn vaders bedrijf gaat niet van een leien dak. De eerste contacten met klanten lopen nogal stroef en tenslotte zien we een ietwat zielig persoontje die totaal genegeerd wordt. Tot het zelfvertrouwen groeit en hij zich ontwikkeld tot een gehaaide verkoper. Dat er ook een tikkeltje onbeschoftheid bij komt kijken en Freddy respectloos met anderen omgaat, is een doorn in het oog van Al.

“Small Time” is een doorsnee weekendfilm dat niet zou opvallen in de programmatie van één of andere televisiezender. Het is zo’n belerende film dat perfect zou kunnen dienen als opvulsel op de eerste de beste evangelische omroep. Niet dat dit nu een enorm slechte film is. Om eerlijk te zijn was het entertainment gehalte redelijk hoog dank zij de chemie tussen Al en Ash. De manier waarop zij hun verkooptechnieken toepassen om klanten ertoe te bewegen om over te gaan tot het aankopen van de wagen waar ze belangstelling voor toonden, is een genot om naar te kijken (ik had nooit gedacht dat een hoorapparaat een goede attribuut hiervoor zou zijn). Het zijn twee geslepen verkopers die door de jaren heen een gesmeerde samenwerking hebben uitgewerkt. Het zou me niet verwonderen als de auteur van het boek “Zo verkoop je je schoonmoeder” advies heeft gevraagd aan deze twee gehaaide verkopers. Alleen vindt Al bepaalde normen levensbelangrijk zoals respect hebben voor zowel de klant als diegenen die voor je werken. En dat is nu iets waar Freddy bij momenten een gebrek aan heeft.

Het enige wat me stoorde was het clichématige van deze film. Maar vooral Freddy’s abrupte transformatie van een groentje zonder ervaring in een doorgewinterde verkoper, vond ik een beetje overdreven en onwaarschijnlijk. Verwacht echter geen overweldigende boodschap of adembenemend slot. Het enige vermeldenswaardige is de kleine bijdrage door Amaury Nolasco als de Spaanssprekende monteur die je zijn werkplunje snel ziet uittrekken om dan te verschijnen in een blits kostuum om te helpen bij een eventuele verkoop aan Spaanssprekende klanten. Alleen al dat fragment was de moeite om de film te bekijken.