Reversal (2015)

Korte Inhoud

Eva zit geketend opgesloten in de sombere kelder van een seksmaniak. Voor haar familie en vrienden is Eva vermist en vermoedelijk dood. Haar ontvoerder weet echter niet dat ze een ontsnappingspoging beraamt. Met een zorgvuldig geplaatste klap slaat ze hem bewusteloos en weet ze te ontsnappen. Ze komt er echter al snel achter dat ze niet de enige is die gevangen werd gehouden.

Genre : Horror/Thriller
Land : VS

Cast :
Richard Tyson : Phil
Tina Ivlev : Eve
Amy Okuda : Girl #1

Regisseur : José Manuel Cravioto

Alternatieve titel : Bound to vengeance

My opinion

“Escape is just the beginning”

“Reversal” vond ik een redelijke tegenvaller. In mijn ogen heeft dit totaal niets te maken met horror als filmgenre. Dat het de horror laat zien van netwerken waarbij voornamelijk jonge meisjes worden ontvoerd en misbruikt op een onmenselijke manier, is volkomen duidelijk. De gedachte dat dit ook in werkelijkheid voorkomt, is een weerzinwekkend gegeven wat ik als horror ervaar. Waar “Reversal” (alternatieve titel “Bound to Vengeance”) zich wel in tracht te onderscheiden van andere rape/revenge films, is dat het verkrachtingsgedeelte volledig wordt weggelaten. De insinuaties ernaar zijn aanwezig, maar worden niet expliciet in beeld gebracht. Bij aanvang kom je dus direct terecht in een soort wraakactie gemengd met een heldhaftige reddingsactie. Maar verder is het maar een zielloos verhaal met als enige functie te choqueren. Het tonen van de gruwelijkheden door individuen aan anderen aangedaan, dient louter en alleen om onze tolerantiegrens af te tasten.

Het moment dat een losgepeuterde baksteen op het gelaat van de sadistische serieverkrachter Phil (Richard Tyson ook wel bekend als de drugsdealer Cullen Crisp in “Kindergarten Cop”) inbeukt, betekent het verlossende einde van een jarenlange gevangenschap voor Eve (Tina Ivlev). Een doorsnee persoon zou de benen nemen en een hulplijn bellen. Behalve Eve, die na het vinden van enkele polaroid foto’s van andere slachtoffers het op een akkoord gooit met de psychopaat. Hij toont Eve de andere locaties waar de andere slachtoffers zich bevinden en in ruil zal Eve hem deponeren bij een ziekenhuis om zijn gekreukeld en bloederig gehavend gelaat te verzorgen.

Tina Ivlev maakte wel indruk op mij. Een acteerprestatie die wat verder gaat dan pure angst en wraakgevoelens. Op een overtuigende, realistische manier toont ze hoe ze moet kiezen tussen zelfbehoud en zelfopoffering. De overgang van slachtoffer naar beul voltrekt zich zonder het zelf te beseffen, en binnen de kortste keer worden de rollen omgekeerd en wordt Phil (kortstondig) gereduceerd tot een hulpeloos, smekend hoopje ellende. Ook Richard Tyson levert een schitterende prestatie als de maniak die wekelijks zijn ronde doet langs bouwvallige, smerige nauwelijks bewoonbare krotten waar de verschillende slachtoffers geketend zijn verborgen. Zijn incasseringsvermogen is echter bovenmenselijk te noemen. De manipulatieve Phil is echter niet zomaar murw te slaan en tracht Eve telkens weer van de wijs te brengen en op te zadelen met een schuldgevoel. Een griezelig figuur in ieder geval waar je je de hele tijd over afvraagt of het nu de hoofdverantwoordelijke is van de hele opzet of toch maar een boodschappenjongen zoals hij zelf beweerde aan het begin.

Ik ben niet echt een exploitatie filmliefhebber en films zoals “I spit on your grave” moet ik niet persé zien. “Reversal” is en blijft een verschrikking om naar te kijken, vol met verontrustende en walgelijke beelden. Ondanks dat het niet allemaal expliciet in beeld wordt gebracht, kan men zich wel voorstellen wat de ellendige omstandigheden zijn en welke wreedaardige behandelingen de slachtoffers moesten ondergaan. Spijtig genoeg biedt deze film niet meer dan een vaag idee over alweer een immense organisatie die groter is dan Eve kan bevatten en waar weeral de bewering volgt dat ze niet goed beseft waar ze aan begint. Daarnaast is het weeral de zoveelste film met een in ondergoed rondlopend bebloed tienermeisje.

De gehele film is een opeenvolging van perverse onthullingen die zich bevinden op de verschillende adressen. Het lijkt wel een soort toeristenrondleiding waarbij de menselijke waanzin centraal staat en die uiteindelijk tot de (toch wel echt voorspelbare) ontknoping leidt. Ondanks dat het verhaal niet veel voorstelt en op sommige momenten ongeloofwaardig overkomt, is het op één of andere manier toch onheilspellend genoeg om je aandacht erbij te houden. Spijtig genoeg zijn de flashbacks over betere tijden en de neon kleurige beelden vermoeiend na een tijd, en snak je naar de ontknoping om te zien hoe het nu eigenlijk afloopt voor Eve. Een film die alleen aan te raden is voor de echte liefhebbers van dit subgenre.