Daylight's End (2016)
Korte Inhoud : Jaren nadat een mysterieuze plaag de planeet heeft verwoest en het grootste deel van de mensheid heeft veranderd in bloeddorstige wezens stuit een malafide zwerver op een groep overlevenden in een verlaten politiebureau. Met tegenzin stemt hij er mee in hen te helpen zich te verdedigen en te ontsnappen naar een veiliger toevluchtsoord.
Genre : Horror
Land : VS
Cast :
Johnny Strong : Thomas Rourke
Lance Henriksen : Frank Hill
Louis Mandylor : Ethan Hill
Regisseur : William Kaufman
Louis Mandylor : Ethan Hill
Regisseur : William Kaufman
Mijn mening
Om eerlijk te zijn heb ik toch medelijden met zombies. Die hebben toch
echt geen leven. Een gevoelloos bestaan zonder enige opwinding of
plezier. Geen uitgebreide etentjes in een favoriet restaurant. Geen
welverdiende vakantie op een zonovergoten strand. Geen sport
activiteiten of interessante hobby’s. Het enige doel is jagen op niet
geïnfecteerde medemensen. En als die er niet meer zijn, blijft er niets
anders over dan doelloos ergens te staan, zich waarschijnlijk afvragend
wat te doen. Doodsaai met andere woorden. De ondoden in “Daylight’s End” hebben dan nog een bijkomend probleem. Ze hebben een bloedhekel aan zonlicht. Ongeveer zoals de creaturen in “I’m Legend”.
Het enige verschil met deze laatste film is dat je toen wel te weten
kwam hoe heel de ellende is begonnen. Hier word je een beetje in het
ongewisse gelaten door de filmmakers. 
Johnny Strong is een eenzaat die als een soort Mad Max doorheen de V.S.
reist in zijn gepantserde Plymouth, voorzien van een compleet arsenaal
aan vuurwapens. Zijn enigste levensdoel is om zoveel mogelijk van die
moorddadige mutaties te elimineren. Zoals het in het Wilde Westen wel
eens bij revolverhelden gebruikelijk was, houdt hij de score bij door op
de kolf van zijn geweer inkepingen te maken met zijn immense dolk. De
niet zo spraakzame Johnny Strong ziet er ultra-cool en mega-efficiënt
uit. De beheerste manier van verdedigen, de kalme blik, een afgewogen
antwoord en zijn weloverwogen plan om wraak te nemen op de creaturen die
verantwoordelijk zijn voor de dood van zijn vrouw, maken van hem de
ultieme anti-held.
Ondanks dat dit een low-budget film is, zijn er momenten dat de beelden niet moeten onderdoen voor sommige kaskrakers. Daartegenover staat dan wel dat het acteerniveau van sommige ongeveer op gelijke hoogte staat als dat van een acteur uit een doorsnee televisieprogramma. Gelukkig was Lance Henriksen’s bijdrage merkelijk beter dan dat in “Harbinger Down”. En dan zijn er ook die stupide beslissingen op bepaalde momenten. Vanzelfsprekend is dit noodzakelijk in dit genre films anders viel er ook niet veel te beleven. Het positieve is dat deze film rijkelijk gevuld werd met actie en flitsende, bikkelharde confrontaties. Als Rourke een groep overlevenden, ex-politieagenten die zich verschansen in een politiekantoor in het centrum van Dallas, probeert te helpen met het afslaan van de dagelijkse aanvallen door zombies, dan is dit de start van een schijnbaar oneindig aantal vechtscènes waarbij het aantal headshots niet bij te houden is.
En dat was dan ook een minpunt voor mij. Na 15 minuten was het verloop van een confrontatie nogal voorspelbaar en een beetje afgezaagd. Telkens weer werden een aanzienlijk aantal zombies door een kogelregen geveld maar slaagden ze er toch in om zo’n arme drommel mee te grabbelen. Toch eigenaardig dat Rourke ondanks zijn kwaliteiten als schutter (de precisie is magistraal en ’t is telkens weer adembenemend hoe hij een tegenstander voorziet van een gapende kogelwonde exact in het midden van het voorhoofd) er toch niet in slaagt om ook maar één treffer te plaatsen op het kolossale lichaam van de big chief. Ondanks dat “Daylight’s end” niet veel nieuws laat zien, is het een actierijke horror/thriller dat door het razende tempo ervoor zorgt dat je je geen moment verveelt.
Post a Comment