Noble (2014)

Korte Inhoud
Vietnam, 1989, 14 jaar na de oorlog. Wanneer de Ierse vrouw Christina Noble naar Ho Chi Minh Stad vliegt laat ze een buitengewoon levensverhaal achter. Christina komt aan in een land waar ze niets van weet, met een paar dollar op zak en met haar eigen zwaarbevochten moed wil ze alles veranderen. Voor honderdduizenden mensen, voor altijd.

Genre : Drama
Land : UK/Vietnam

Cast :
Deirdre O'Kane : Christina Noble

Sarah Greene : Christina Noble (Middle)
Gloria Cramer Curtis : Christina Noble (Young)

Regisseur : Stephen Bradley

Mijn mening

“And what's your name?
My name is
Mr. Reception Desk.
That's a nice name. “

“Noble” is niet meer en niet minder dan een biografische film over (de voor mij toch onbekende) Ierse Christina Noble (Deirdre O’Kane) die na een bewogen leven zich het nobele (tja) doel gesteld heeft om de straatkinderen van Ho Chi Minh in Vietnam een betere toekomst te bieden. Grotendeels zie je Christina hemel en aarde bewegen in Vietnam om haar doel te bereiken. Een niet zo evidente taak waarbij ze moet opboksen tegen de autoriteiten en tegelijkertijd buitenlandse zakenlui tracht een geweten te schoppen zodat ze gul zijn met financiële schenkingen om een opvangtehuis voor de naoorlogse kinderen in Vietnam op te richten.

Wat je deze exceptionele vrouw moet nageven, is dat ze voldoende reserve heeft qua doorzettingsvermogen. Ondanks alle tegenslagen in haar jeugd en de tegenstand waar ze mee te maken krijgt in Vietnam, blijft haar positieve instelling ervoor zorgen dat ze het niet opgeeft. Gedurende de hele film wordt er teruggekeken op het turbulente leven van Christina. Het begint allemaal in de sloppenwijken van Dublin uit de jaren 40, waar ze als klein meisje (Gloria Cramer Curtis) ervan droomt om ooit zo’n beroemde zangeres te worden als Doris Day. Als haar moeder komt te overlijden aan tuberculose en haar vader niet meer in staat is om zijn kinderen te onderhouden (de drankduivel is weer de boosdoener), verzeilt ze in een nonnenklooster. Op latere leeftijd is ze (Sarah Greene) het slachtoffer van een groepsverkrachting, wat dan weer zorgt voor een ongewenste zwangerschap en haar pasgeboren zoontje die ongewild geadopteerd wordt. Als ze dan naderhand met haar beste vriendin Joan (Ruth Negga) naar Birmingham verhuisd, wordt ze weer geconfronteerd met een bedriegende echtgenoot en huiselijk geweld. Je kan dus wel gerust stellen dat Christina’s leven niet bepaald rooskleurig was.

Misschien daarom de ongedwongen inzet van Christina op het moment dat ze (dankzij een visioen) in Vietnam arriveert. Ze is gechoqueerd door de erbarmelijke omstandigheden waarin kinderen daar moeten overleven. Misschien zorgen de opgelopen trauma’s uit haar eigen leven voor een extra motivatie en wil ze deze armoedige kinderen datgene geven wat ze zelf heel haar leven heeft gemist. Een beetje geborgenheid, genegenheid, liefde en een kleine beetje hoop op een beter toekomst. Voor haar is de armoede in Vietnam evenredig met die uit Ierland zoals zij het heeft meegemaakt.

Alhoewel de film er zich toe leent om er een melodramatische tranentrekker van te maken, wist men dit toch te vermijden. Vanzelfsprekend is Christina Noble niet de enigste weldoenster in deze meedogenloze wereld. Maar haar inzet en vastberadenheid hebben ervoor gezorgd dat “The Christina Noble Children’s Foundation” tot op heden al miljoenen kinderen heeft opgevangen. Hoogstwaarschijnlijk zal deze film ooit wel eens te bekijken zijn als doorsnee televisiedrama. Maar de acteerprestaties van de verschillende Christina’s zijn wel van een uitzonderlijk hoog niveau. En ondanks de realistische en bloedserieuze dramatiek, wist men er toch een flintertje humor in te verwerken met de hilarische hotelreceptionist. En in alle eerlijkheid. Dit keer vond ik het helemaal niet erg dat er zo’n voorspelbaar happy-end werd gebruikt.