Revolt (2017)

Korte Inhoud

De mensheid staat tegenover een catastrofale buitenlandse invasie. Op het door oorlog geteisterd Afrikaans platteland vormen een Amerikaanse soldaat met geheugenverlies en een Franse hulpverleenster een team om de buitenaardse aanval te overleven. Als ze door het slagveld trekken op zoek naar een veilig oord, wordt hun band danig op de proef gesteld, als de soldaat zijn ware identiteit ontdekt.

Genre : SF
Country : UK/Zuid Afrika

Cast :
Lee Pace : Bo
Bérénice Marlohe : Nadia

Regisseur :Joe Miale

Mijn mening

“To live is to fight.
To fight is to live."

Zo af en toe heb ik het geluk om toevallig een onbekende film te ontdekken die ondanks zijn gering budget en gebrek aan mondiale aandacht en marketing toch weet te verbazen en te entertainen. Als het dan ook nog eens iets is uit mijn favoriete filmgenre, dan ga ik telkens met zo’n gelukzalige glimlach slapen. Het verteren van ettelijke belachelijke en rot slechte films is dan heel vlug vergeten en vergeven. De laatste keer dat ik een gelijkaardig gevoel had, was bij “The Signal”.

Ondanks de misschien wel oubollig aanvoelende creaties van buitenaardsen wist deze film over de zoveelste buitenaardse invasie me toch aangenaam te verassen. Toegegeven , de manier waarop de robotachtige wezens mensen desintegreerden, leek verdomd veel op dat wat je zag tijdens zo’n buitenaardse aanval in “War of the worlds” waar Tom Cruise zijn hachje moest redden. Maar de manier waarop deze wezens geïntegreerd werden in dit Afrikaans decor, was toch wel bewonderenswaardig en getuigt van enig vakmanschap.

Ik was wel enigszins in de war over het feit dat Bo (Lee Pace) terug bij bewustzijnkwam in één of andere cel zonder te weten wie hij was, vanwaar hij kwam en wat er in de wereld effectief aan de hand was. Het is pas op het laatste dat dit opgehelderd werd en het allemaal zinvol werd. Ook de knappe dokteres Nadia (Bérénice Marlohe)die in de volgende cel opgesloten zat, gaf niet direct een zinnige uitleg. Het overgrote deel van de film staat dit duo centraal in de kijker terwijl ze zich een weg banen naar een Amerikaans satellietstation dat zich een paar honderd kilometer verder bevindt en waar Bo schijnbaar deel van uitmaakt (een tatoeage op zijn arm wijst in die richting).

Nu op eerste zicht kwamen deze beide acteurs me bekend voor. Via IMDb kon ik dan zien hoe dit kwam. Lee Pace kon je al bewonderen in “The Hobbit” als Thranduil (vader van Legolas en de Elf die op het hert met het reusachtige gewei aan kwam rijden in “The battle of the five armies”). En dat ik Bérénice Marlohe niet direct kon plaatsen lag waarschijnlijk aan het feit dat ik tijdens de film “Kill Switch” meer naar haar decolleté heb gekeken. Had ik beter gekeken dan was me toen al misschien opgevallen dat ze veel wegheeft van Angelina Jolie. Het is in ieder geval een aantrekkelijke madame. Al bij al was het acteren van beide hoofdrolspelers van aannemelijk niveau. Een samenspel dat overtuigde en zeker niet irriteerde zoals meestal bij low-budget films het geval is.

Het vasteland van Afrika diende als decor. De desolate landschappen, ruïnes en armoedige sloppenwijken gaven het geheel een apocalyptisch gevoel. Ook al is het verhaal niet echt revolutionair, het feit dat men in staat was om met zo’n laag budget zo’n uitstekende film af te leveren, is toch wel echt adembenemend. Het acteren was verre van slecht (alleen dat sommige Afrikaanse figuranten nogal overenthousiast waren), de speciale effecten zien er behoorlijk uit en de videobewerking is behoorlijk. Voor mijn part mag deze film zich rustig naast andere Hollywood-films plaatsen die hetzelfde SF-onderwerp gebruikten.