King Arthur : Legend of the Sword (2017)

Korte Inhoud

Arthur is een leider in de steegjes van Londonium, maar zich niet bewust van het leven waarvoor hij geboren is. Wanneer hij het zwaard Excalibur in handen krijgt en direct uitgedaagd wordt, moet Arthur keuzes maken. Met het verzet en een mysterieuze jonge vrouw, Guinevere genaamd, moet hij het zwaard leren gebruiken, zijn demonen confronteren en de mensen verenigen om de wrede tiran Vortigern te verslaan die zijn kroon gestolen heeft en zijn ouders vermoord.

Genre : Avontuur/Actie
Land : VS

Cast :
Charlie Hunnam : Arthur
Jude Law : Vortigern
Astrid Bergès-Frisbey : The Mage

Regisseur :
Guy Ritchie

Mijn mening

“How'd you get money from a Viking?
I feel a joke coming on here.”

Mij al ooit opgewonden gezien? Dan had je erbij moeten zijn toen ik deze film keek. Misschien omdat het weeral een film is die met de grond gelijk gemaakt werd door de meest gewaardeerde filmcritici. Hoe evalueren ze een film eigenlijk? Hanteren ze een minutieus samengestelde vragenlijst waarbij ze met behulp van een door exacte wetenschap vastgelegde stappenplan een film beoordelen? Gewapend met een decibelmeter, luxmeter en een omvangrijk naslagwerk van Wikipedia omtrent het onderwerp zodanig dat op elk moment technische en inhoudelijke nalatigheden direct gespot worden? Ik weet het, ik weet het. Pientere zielen zullen natuurlijk onmiddellijk de volgende evidente vraag stellen aan mij : “Zeg wijsneus, en waarop baseer jij je beoordeling?”. Wel om eerlijk te zijn weet ik dat ook niet zo precies. Is het een buikgevoel? Een moment van verbijstering? Geloof me, ik het weet het niet maar lees verder en ik zal een tipje van de sluier lichten.

Allereerst de kritieken die ik schromelijk overdreven vond. Sommigen beweren dat dit een regelrechte blasfemie is ten aanzien van de grootse legende over Koning Arthur. Ik denk in eerste instantie niet dat dat de bedoeling was van de makers. En trouwens, hadden ze dit wel gedaan (waardoor alle rechtstreeks betrokken personen die een belangrijke rol speelden in deze legende waarschijnlijk ook wel een plekje hadden gekregen in deze film) dan waren er weer die zouden zeggen dat deze film al eens was gemaakt. Wil je een historisch accuraat verhaal horen, volg avondles over Middeleeuwse geschiedenis. Accuraat genoeg. Nee dit was een pimped, modernistische versie van een middeleeuwse legende.

Volgend punt waar ik de kraaltjespis van krijg is de hele heisa rond Beckham. Hier en daar lees ik dat hij dankzij zijn vriendschap met de hoofdrolspeler dit gastrolletje heeft gekregen, maar beter met een bal kan jongleren dan acteren. Give me a break. Die gast was maar een paar minuten te zien. Nogal een beperkte bijdrage om iemand te beoordelen op zijn acteercapaciteiten (niet dat ik sta te wachten op een film waar Beckham een belangrijke hoofdrol in speelt).

En tenslotte de stijl die deze film heeft gekregen onder toeziend oog van Guy Ritchie. Eerlijk gezegd moest ik er zelf even aan wennen. Raar maar waar, ik heb nog nooit een film gezien die door hem zijn geregisseerd. Na het zien van deze film ben ik toch van plan om dit gat in mijn cultuur op te vullen want dit smaakt naar meer. Met andere woorden, je mag me een echte Guy Ritchie fan noemen vanaf nu. Die gedreven, flitsende en hyperkinetische vertelstijl was aan het begin redelijk verwarrend, maar eenmaal je in de flow van de film zat, begon ik die stijl te appreciëren. Niet alleen is het een boeiende stijl maar zorgt het ook voor spitsvondige en voortrazende scènes. Het geeft zelfs doorsnee conversaties een humoristisch tintje.

“King Arthur : Legend of the Sword” is een mengelmoes van verschillende soorten films. Van “Lord of the rings” en "The Hobbit", tot “The fast and the furious” of andere actierijke films, waardoor het een middeleeuws verhaal is waarbij het jargon uit deze tijd wordt gebruikt. De actierijke gedeeltes, vooral diegenen waarbij Arthur het lef had om Excalibur met beide handen vast te grijpen, zijn adembenemend. Het leek wel “The matrix” maar dan in een middeleeuwse setting. En dan is er het magische gedeelte. “TLOTR” was magisch en fantasierijk. Maar deze film bevat wel degelijk een aanzienlijke portie magische elementen ook al is de illustere Merlijn maar een splitseconde te zien. De Darklands met zijn onwereldse creaturen. De Mage (Astrid Bergès-Frisbey) die door haar telekinetische krachten de dierenwereld te hulp kan roepen en alchemistische wijsheid bezit over kruiden. De zeeheksen die Vortigern (Jude ”Gigolo Joe” Law) aan de macht helpen. Mordred, een soortement Lord Sauron, die Camelot aanvalt met een legertje monstrueus uitziende olifanten. En dit alles in een fabelachtige en duistere sfeer gehuld.

Zelfs de cast was boeiend te noemen. Charlie Hunnam vertolkt de rol van Arthur met bravoure. Niet bepaalde de Arthur die we kennen uit de legendes, maar een vechtersbaas opgegroeid in een bordeel die samen met zijn kompanen Wet Stick (Kingsley Ben-Adir) en Back Lack (Neil Maskell) er louche praktijken op nahoudt. Een nobel en rechtschapen figuur kan je hem moeilijk noemen. Eerlijk gezegd had ik Astrid Bergès-Frisbey niet direct herkend ook al heeft ze een fascinerende rol gespeeld in “I Origins”. Hier was haar acteren niet het voornaamste, maar wel het mysterieus karakter van haar personage, wat ze op overtuigende manier wist te brengen. Maar ook de minder belangrijke nevenpersonages waren een waardevolle aanvulling.

Tja, blijkbaar zwem ik weer tegen de stroom in met mijn mening. Om eerlijk te zijn was dit één van de meest energieke en entertainende films die ik dit jaar heb gezien. “King Arthur : Legend of the Sword” is een helse rollercoaster die als een pletwals over je heen raast. Voor diegene die deze modernistische King Arthur vertelling nog niet gezien heeft, één advies. Negeer het negativisme en laat je overweldigen door deze film.