Remember (2015)
Zev en zijn beste vriend Max sluiten een pact om hun resterende dagen te wijden aan het oplossen van onafgemaakte zaken: het opsporen en wraak nemen op de nazi-commandant die verantwoordelijk is voor het doden van hun families tijdens de oorlog. Wanneer Zev zijn geheugen begint te verliezen door Alzheimer en Max te zwak is om het verpleegtehuis te verlaten, begint Zev aan een opmerkelijke reis om de vroegere beul te vinden, voordat het te laat is.
Genre : Thriller/Drama
Land : Canada/Mexico/Duitsland
Land : Canada/Mexico/Duitsland
Cast :
Christopher Plummer : Zev Guttman
Martin Landau : Max Rosenbaum
Dean Norris : John Kurlander
Christopher Plummer : Zev Guttman
Martin Landau : Max Rosenbaum
Dean Norris : John Kurlander
Regisseur :
Atom Egoyan
Atom Egoyan
“Yes, I must finish.
I must.
After all, this is the man who killed our families.”
“Remember” is zo’n film waarover je best zo weinig mogelijk weet. Ik ga er dan ook niet teveel over uitweiden. Dit drama dat geleidelijk aan meer een thriller wordt, toont hoe de 86-jarige joodse man Zev (Christopher Plummer) op zoek is doorheen Amerika en Canada naar een gewezen nazi officier die een blockführer was in Auschwitz. Zev’s vriend Max Rosenbaum (Martin Landau) die in hetzelfde rusthuis verblijft, heeft door onderzoek van oude documenten ontdekt dat bepaalde SS officiers ontsnapten doordat ze de identiteit aannamen van omgekomen joden in het concentratiekamp. Zev wordt op pad gestuurd om een zekere Rudy Kurlander te zoeken met als doel deze te laten boeten voor het uitmoorden van zijn en Max’s familie. Spijtig genoeg moet Zev hier telkens aan worden herinnerd omdat hij lijd aan een vergevorderde staat van Alzheimer.
After all, this is the man who killed our families.”
“Remember” is zo’n film waarover je best zo weinig mogelijk weet. Ik ga er dan ook niet teveel over uitweiden. Dit drama dat geleidelijk aan meer een thriller wordt, toont hoe de 86-jarige joodse man Zev (Christopher Plummer) op zoek is doorheen Amerika en Canada naar een gewezen nazi officier die een blockführer was in Auschwitz. Zev’s vriend Max Rosenbaum (Martin Landau) die in hetzelfde rusthuis verblijft, heeft door onderzoek van oude documenten ontdekt dat bepaalde SS officiers ontsnapten doordat ze de identiteit aannamen van omgekomen joden in het concentratiekamp. Zev wordt op pad gestuurd om een zekere Rudy Kurlander te zoeken met als doel deze te laten boeten voor het uitmoorden van zijn en Max’s familie. Spijtig genoeg moet Zev hier telkens aan worden herinnerd omdat hij lijd aan een vergevorderde staat van Alzheimer.
De film toont dus grotendeels Zev’s zoektocht naar deze persoon.
Gewapend met een Glock en een handgeschreven brief van Max gaat hij alle
Rudy Kurlander’s af die er op dat moment nog gehuisvest zijn in de V.S.
en Canada. De brief is zijn leidraad daar hij telkens als hij weer
ontwaakt, geen benul meer heeft waar hij is en waarom hij daar wel is.
Zelfs de dood van zijn vrouw Ruth is hij dan al vergeten. Vandaar de
notitie met stylo op zijn arm om telkens weer de brief te herlezen. “Remember” is beklijvend. “Remember” is spannend. Maar “Remember”
is vooral ontroerend. Een film over het verwerken van een trauma. Het
meedragen van een intens verdriet. En de diep ingewortelde
wraakgevoelens. En ik mag wel zeggen dat de uiteindelijke ontknoping nog
lang nazinderde bij mij en ik een “No way” uitlating niet kon
onderdrukken. Het is lang langgeleden dat ik de ontknoping van een film
niet zag aankomen en me totaal verraste. Met recht kan je zeggen dat je
dit einde voor altijd zal onthouden.
Onnodig te zeggen dat het acteergedeelte dat verzorgt werd door
Christopher Plummer weergaloos subliem is. Een getekende bejaarde die
zich kwijt van zijn opgelegde taak. Niet alleen getekend door het
verleden, maar ook door het heden vanwege het heengaan van een dierbare
en een geheugen verslindende ziekte. De radeloosheid en hulpeloosheid
die Plummer speelt is levensecht bij momenten. De ontmoeting met John
Kurlander (Dean Norris die verdomd veel op Jack Nicholson lijkt) is een
meesterlijke scéne waarbij Plummer een sterk staaltje van acteren laat
zien. Je krijgt medelijden met Zev die wordt overvallen door panische
angst. De scène is het moment waarop de film overschakelt van een
naarstige zoektocht naar een meedogenloze thriller.
Ondanks zijn leeftijd weet deze steracteur nog steeds een gevoelige
snaar te raken. Meer dan als de welbekende Captain von Trapp in “The sound of Music”.
Een film waar mijn maag zich van omkeert alsof ik een slecht gebakken
Wiener Schnitzel heb gegeten. De film wordt ook telkens uitgezonden rond
de kerst- en eindejaarsfeesten. Waarschijnlijk om de opgelopen kater
nog te verergeren. Toch raar dat ik hem niet direct herkende. De laatste
keer dat ik Plummer aan het werk zag, was in “The forger”. Maar die rol was niet zo gedenkwaardig. Maar vooral het onthutsende en verrassende einde zal een blijvende indruk nalaten.
Post a Comment