Beacon Point (2016)

Korte Inhoud

Zoe heeft ontslag genomen om mee te doen aan een lange wandeltocht door een gebergte. Dit doet ze als laatste eerbetoon aan haar overleden vader. Zoe sluit zich aan bij een groep onervaren wandelaars, die dezelfde wandeltocht ondernemen. De groep staat onder leiding van Drake, een zeer ervaren wandelaar met een dubieus verleden. De groep gaat op pad, maar raakt na een tijdje de weg kwijt. Ze besluiten een kamp op te zetten. Wat begon als een spannend avontuur, verandert in een ware nachtmerrie wanneer de groep geterroriseerd wordt door een onzichtbare aanwezigheid.

Genre : SF/Horror
Country : USA

Cast :
Jon Briddell : Drake
Rae Olivier : Zoe
Jason Burkey : Brian

Director :
Eric Blue

Mijn mening

“This was once all Cherokee land.
It was considered sacred ground, and trespassers would be killed on sight.”

Op zijn minst kan je zeggen dat “Beacon point” een bizarre en nogal vreemde film is. Het is zo’n film waar je je achteraf over afvraagt waar het in hemelsnaam over ging. Je begint te kijken in alle onwetendheid en als de eindgeneriek over het scherm rolt, is die onwetendheid nog even groot. In die eerste 15 minuten zitten ook gebeurtenissen vervat die naderhand bekeken precies niets te maken hebben met het gehele verhaal. Zo start het met een Predator-achtige scene waarbij twee jagers, die eruitzien alsof ze net teruggekeerd zijn van een Vietnam tour, opgejaagd worden door iets onbekend in het woud. Vervolgens zien we Drake (John Briddell) in een conflict met zijn baas over zijn misdadig verleden. Het eindresultaat is niet al te voordelig voor Drake. Een afgevallen gewei met scherpe uiteinden speelt hierbij de hoofdrol.

Vervolgens zijn er nog enkele feiten waar je jezelf over afvraagt of dit wel plausibel en realistisch is. Vooreerst stellen de vrijwilligers die de "Appalachian Trail" onder begeleiding willen bewandelen zichzelf geen vragen over de persoon Drake. Ik veronderstel toch dat ze aardig wat geld hebben moeten neertellen voor deze trip. En toch is er niemand die zich dus afvraagt of Drake wel een officiële gids is en of hij wel te vertrouwen is. De deelnemers geven gedwee hun inschrijvingsbewijs af en volgen de compleet onbekende, niet officieel geïntroduceerde man. Zelfs als ze na een tijdje wandelen een lijk vinden, wordt dit door Drake afgedaan als een ongelukkig voorval en waarschijnlijk het resultaat van een hongerige beer die de woudloper tegen het lijf liep. Geen probleem dus. Ze trekken lustig verder in de veronderstelling dat iemand anders het probleem wel zal oplossen. Ik had in ieder geval rechtsomkeer gemaakt zodanig dat ik diezelfde hongerige beer niet ergens zou tegenkom.

Het bizarre is dat in de rest van de film over deze voorvallen geen woord meer wordt gerept. Het lijkt wel alsof ze deze toestanden gewoon erin hebben verwerkt om een standaard speelduur te halen voor de film. Het zijn precies willekeurige gebeurtenissen die totaal niets met de verhaallijn te maken hebben. Na deze niet ter zake doende voorvallen krijgen we veel gewandel en gepuf zoals in “A walk in the woods” en "Wild".

De deelnemers zijn een kleurrijk groepje bestaande uit Brian (Jason Burkey) en Cheese (RJ Shearer), twee broers die voor deze trip pas ontdekten dat ze broers waren. Dan is er Dan (Eric Goins), een goedlachse dikkerd die Silicon valley de rug heeft toegekeerd en er even tussenuit wil. En Zoe is een ex-vastgoed makelaarster die besefte dat ze niet als haar vader wilde eindigen en als eerbetoon de as van deze laatste wil uitstrooien in de Appalachen. En voor ze het goed en wel beseffen zijn ze verloren gelopen en stoten ze op een oude begraafplaats en een bizar uitziende totem. En dat is dan het moment waarop vreemde dingen gebeuren ’s nachts en het groepje wandelaars het slachtoffer worden van nachtmerries en ziekteverschijnselen.

Niet alleen het verloop van het verhaal en de oorzaak van alle ellende zijn vreemd. Het meest vreemde is dat ondanks de niet zo bijster originele dialogen, de belachelijke beslissingen en het totaal gebrek aan uitleg, ik toch op een bepaalde manier geboeid bleef kijken. Er is toch een enigszins spannende sfeer en er zijn schitterende beeldfragmenten te bewonderen die volgens mij met een drone werden gemaakt. Ook het acteren was niet zo slecht. Het is alleen het onverklaarde dat irriteerde. Was het nu het schenden van een oud Indiaans kerkhof waardoor een eeuwenoude vloek vrij kwam? Of werden de boslopers belaagd door buitenaardsen? Of heeft het groepje de verkeerde paddenstoelen gegeten? En waarom werd niet iedereen doodziek? Geloof me vrij. Op het einde snap je er nog altijd niets van. En de laatste beelden zorgen dan ook nog voor nog wat meer verwarring en zijn een bron voor nieuwe speculaties. Als je na het zien van de cover een soort "X-files" verwachtte, dan zal je toch diep ontgoocheld zijn. En om te spreken van horror, zou het toch meer creepy moeten zijn. Het enige effect dat deze film had op mij, was dat ik nu toch wel zinnens ben om ooit eens de Appalachen in levende lijve te bezoeken. Ik ben er zeker van dat ik geen marsmannetje of zo zal tegenkomen.