Once upon a time in Venice (2017)

Korte Inhoud

Steve Ford is een afgezakte privé-detective uit Los Angeles wiens zakelijke en persoonlijke wereld botsen, nadat zijn liefdevolle huisdier Buddy gestolen wordt door een beruchte bende. Door een reeks gekke omstandigheden voert hij klusjes uit voor de bende, terwijl hij achterna gezeten wordt door twee wraakzuchtige Samoaanse broers, een woekeraar en nog een paar andere duistere figuren. Steve heeft er alles voor over om weer herenigd te worden met zijn hond.

Genre : Action/Comedy
Land : VS

Cast :
Bruce Willis: Steve Ford
John Goodman : Dave
Jason Momoa : Spider

Regisseur :
Mark Cullen

Mijn mening

“Never fuck with a man's dog.”

Ofwel is Venice Beach in L.A. een enorme kleine wijk. Ofwel weet Bruce Willis zich op een ontzettend snelle manier te verplaatsen. Want het tempo waarop hij op verschillende plaatsen opduikt is indrukwekkend hoog. Gelukkig dat hij zich niet in Adamskostuum op skateboard verplaatst de gehele film, want dat was nu echt niet bepaald een zicht. Net zoals Arnold Schwarzenegger in “Aftermath” speelt het ouder worden Bruce Willis parten. Met als resultaat een stel niet meer zo strak zittende billen. Maar die zijn dan wel nog gespierd genoeg om een revolver tussen te klemmen.

“Once upon a time in Venice” is een redelijk chaotisch verhaal waarbij Steve Ford (Bruce Willis), een doorsnee privédetective die meestal nogal ludieke opdrachten aanvaard, zich heel wat ellende op de nek haalt nadat zijn hond werd gestolen door een plaatselijke bende. Tja, John Wick joeg een hele resem figuren uit de onderwereld een kogel door de kop nadat ze zijn dierbaar hondje de keel hadden overgesneden. Zo zie je maar dat je op je hoede moet zijn voor hondeneigenaars. Voordat Steve het beseft zit hij opgescheept met een reeks uit te voeren opdrachten om op die manier zijn hondje terug te krijgen. En het zijn stuk voor stuk redelijk geschifte opdrachtgevers.

Ondanks het satirisch karakter en enkele personages die hoogst amusant overkwamen, stelt het gehele verhaal niet veel voor. Misschien was het de bedoeling om er een actiekomedie van te maken, maar spijtig genoeg viel het humoristische gedeelte nogal tegen en werd het actiegedeelte beperkt tot een aantal schermutselingen. Om eerlijk te zijn is het voor één keer het enthousiasme in het acteerwerk van Bruce Willis dat me aangenaam verraste. Niet die ongeïnteresseerde, vermoeide blik en nonchalance die Willis aan de dag legde in de laatste nietszeggende films. Neen, hier was Bruce weer met zijn sympathieke, vrolijke blik en oneliners (die dan wel niet zo geestig waren). Ditmaal leek het alsof het loonbriefje niet de voornaamste reden was om aan deze film deel te nemen. De cover (Amerikaanse versie) deed me direct denken aan “The Last Boy Scout”. En naderhand bekeken was ook in die film sprake van een hondje aan te schaffen. Het zal wel toeval zijn zeker.

Persoonlijk vond ik wel dat (de overduidelijk vermagerde) John Goodman de show stal als sidekick. Zijn typetje lijkt zo weggelopen te zijn uit “The Big Lebowski”. Een meelijwekkend figuur die eigenaar is van een surf-winkel en wiens leven één fatalistisch roetsjbaan is vanwege een vechtscheiding. Totdat hij zo blij als een kind is, als hij plots mee in actie mag schieten als partner van Steve. Zijn verbazing bij het aanschouwen van een wapenarsenaal is vergelijkbaar met zijn totale performance. Volgens mij wist John Goodman zelf niet wat hij in deze film kwam doen. Wat het dan weer heel komisch maakte. Ook Jason "The Bad batch" Momoa deed het niet onaardig. Enerzijds een flauw persiflage-achtige rol. Maar doordat het zo overdreven was, werd het op sommige momenten toch grappig. En tussendoor krijg je de Joodse vastgoedeigenaar “Lew the Jew” (Adam Goldberg) te zien, die geplaagd wordt door een fanatieke graffitikunstenaar die zijn gebouwen voorziet van expliciete, pornografische kunstwerkjes.

Ik voelde wel vaak plaatsvervangende schaamte bij het bekijken van deze film. Enerzijds was het weer eens leuk om Bruce Willis met zichtbaar plezier en zonder gêne te zien acteren. Anderzijds waren er ook gênante vertoningen te bewonderen en was het humoristisch niveau niet vergelijkbaar met dingen die Willis gedaan heeft in het verleden. Misschien was het weeral een film dat zo’n groot figuur als Bruce Willis onwaardig is, maar vergeleken met de andere wangedrochten waar hij in verscheen in het recent verleden, is deze licht-komische actieprent toch een klein beetje een verademing.