Becky (2020)

Korte Inhoud
De dertienjarige Becky gaat met haar vader, de weduwnaar Jeff, een weekendje weg. Na de dood van haar moeder hoopt Becky, die zich op emotioneel vlak afgesloten heeft van de rest van de wereld, de band met haar vader te versterken. Jeff ziet het uitje als een mogelijkheid om Becky voor te stellen aan zijn nieuwe vriendin. Veel tijd om een band te scheppen tussen de dames is er niet. Vier gevaarlijke onbekenden staan aan de deur van hun vakantiehuis.

Genre : Actie/Drama/Horror
Land : VS

Cast
Lulu Wilson : Becky
Kevin James : Dominick
Joel McHale : Jeff
Amanda Brugel : Kayla

Regisseur
Jonathan Milott, Cary Murnion

Mijn mening

Becky is as strong-willed and vindictive as they come
and you just tortured and killed her only living parent.

Zin in een rechttoe rechtaan “home-invasion” film waarin vervaarlijk uitziende venten met een indrukwekkende lichaamslengte, grove gelaatstrekken en imposante tatoeages op hun kale achterhoofd een onschuldige familie gijzelen? Dan is “Becky” de geschikte film voor je. Net als bij “Bushwick”, ook geregisseerd door Jonathan Milott en Cary Murnion, moet je niet echt lang wachten tot het geweld losbarst. Eerst is er de korte introductie van de hoofdpersonages Becky (Lulu Wilson) en vader Jeff (Joel McHale) die een weekendje willen doorbrengen samen met Jeff’s vriendin Kayla (Amanda Brugel) en diens zoontje Ty (Isaiah Rockcliffe). Vervolgens zien we een gewelddadige ontsnapping uit een gevangenentransport door Dominick (Kevin James) en zijn trawanten Apex (Robert Maillet), Cole (Ryan McDonald) en Hammond (James McDouglas). En dan mag je je klaarzetten voor een klein uur ongegeneerde terreur en bloederige slachtpartijen.

Eerlijk gezegd, de film is niet echt inventief te noemen en zal zeker niet opvallen tussen andere gelijkaardige creaties. Maar ik moet toegeven dat ik me opperbest geamuseerd heb en dat het voor mij een moment van ontspanning was en een verademing om eens al het gezeik over Corona eventjes te vergeten. Misschien ook door de simpliciteit en de ongekunstelde manier van aanpak dat deze film te bieden had. Je weet eigenlijk al op voorhand wat de afloop zal zijn. Zoals ik al aanhaalde in mijn recensie over “Quien a Hierro Mata”. Je weet al met zekerheid dat de ongure bendeleden uiteindelijk aan het kortste eind zullen trekken. Dat zoiets onwaarschijnlijks als een 13jarige die de vloer aanveegt met een viertal uit de kluiten gewassen kerels, moet je dan wel oogluikend toelaten. Kortom, als je deze film niet al te au serieux neemt, is deze film verteerbaar. En anders ga je je hieraan alleen maar ergeren.

Meest opvallende verschijning is natuurlijk Kevin James die toch wel een enorme carrière-switch maakt door hier een meedogenloze neo-nazi neer te zetten. Het duurde even voordat ik besefte dat het de “Kevin can Wait” acteur was. Iemand die meestal opdraaft in luchthartige televisieshows en eerder thuishoort in de zoveelste Sandler film. De transformatie van een oh zo gezellige, overvriendelijke (kerstman-achtige) kerel naar een kille, beestachtige Third Reich-aanhanger (en voorvechter van één of andere Broederschap die het Arische ras verdedigt ) met een imposante, ruige baard, is indrukwekkend. Tegenover deze kolossen (zeker de al eerder genoemde Apex) staat dan dat schriel dertienjarig meisje met haar roze rugzakje, met glitters versierde smartphone en een gelijkaardige berenmuts zoals Jack in “Room” droeg. Niet bepaald een waardige tegenstander voor deze vier bruten. Maar dan komt het aspect onwaarschijnlijkheid erbij kijken en beseffen de heren dat ze zich toch wel een beetje miskeken hebben op dit meisje.

Ja, “Becky” is een beetje een nonsens film. De reden waarom de vier onbenullen deze familie terroriseren blijft ook uiteindelijk een raadsel. En wat is de relatie tussen de bendeleden? Hebben Dominick en Apex familiale banden? En is het heengaan van een moederfiguur de enige reden dat Becky zo resoluut de kaart van wraakneming trekt? Of heeft ze een meer sinister verleden? Maar ondanks het gebrek aan karakterontwikkeling en inhoudelijke uitleg, is “Becky” een vermakelijke bloederige thriller. Een volwassen “Home Alone” versie waarbij creatieve verdedigingstuigen worden gefabriceerd met pijnlijke uitziende (sorry voor de verborgen beeldspraak) verwondingen tot gevolg. ’t Is niet één van de beste wraakfilms, maar ook niet één van de slechtste.