Now You See Me (2013)

Korte Inhoud

Vier magiërs vormen samen "The Four Horseman". Tijdens een uitverkochte show in Las Vegas beroven ze een bank op een ander continent. Agenten Dylan Rhodes van de FBI en Alma Vargas van Interpol proberen te achterhalen hoe ze dit deden. Dit mysterie blijkt echter moeilijk op te lossen, zelfs met de hulp van Thaddeus Bradley. Een ex-magiër wiens levensdoel is het ontmaskeren van goochelaars.
Genre : Misdaad/Mysterie
Land : USA/Frankrijk

Cast :
Mark Ruffalo : Dylan Rhodes
Woody Harrelson : Merritt McKinney
Isla Fisher : Henley Reeves
Mélanie Laurent : Alma Dray
Jesse Eisenberg : J. Daniel Atlas

Regisseur :
Louis Leterrier

Mijn mening

Deze film was voor mij één grote goocheltruc.

Zoals zovelen vond ik het begin van deze film ijzersterk. De voorstelling van de Four Horseman was knap gedaan. Vooral Woody Harrelson vond ik schitterend als de mentalist. Hij komt nooit geforceerd humoristisch over. Maar toch vind ik hem onweerstaanbaar in deze rol als een gewiekste paranormaal begaafde en uiterst intellectueel geletterde illusionist.

Jesse Eisenberg heeft dat arrogante over zich, waar ik soms twijfel of dit gespeeld is. Isla Fisher en Dave Franco zorgen voor het spetter-schoonheid gedeelte van de film. Het samenspel van de 4 personages en de interacties tussen hun was dan weer behoorlijk onderhoudend en meermaals enorm grappig.

Merritt McKinney: The first time I saw you, I thought you were... a dick.
Henley Reeves: And?
Merritt McKinney: That's it.
J. Daniel Atlas: I'm touched.
Merritt McKinney: Yeah, just from the bottom of my heart.
J. Daniel Atlas: Well, I didn't say where I was touched.

Dylan (Mark Ruffalo) en Alma (Mélanie Laurent), respectievelijk FBI en Interpol, de Scully en Mulder van deze film, zetten een puike vertolking neer. Michael Caine, de vermogende hoeder over het viertal, speelt een beperktere rol. En Morgan Freeman was dan weer de geheimzinnige ex-illusionist die er zijn levenswerk van zou maken om de 4 te ontmaskeren. Rond deze personages draaide het allemaal. De acteerprestaties waren schitterend. Mijn favoriete scene is die waar ze allemaal gearresteerd werden na de eerste voorstelling. De conversaties, het overwicht dat ze toonden, de arrogantie en het magische dat ze gebruikten. Prachtig om naar te kijken.

De illusies waren natuurlijk totaal overdreven en onwaarschijnlijk, maar waren dan weer een pracht spektakel dat meesterlijk in beeld werd gebracht. De schaarse actiescènes waren tot in de puntjes uitgewerkt en bij momenten overtuigend realistisch om dan over te slaan in belachelijk overdreven. Maar ja, het is en blijft een illusionisten film, niet. Waar zat hem dan het dieptepunt? De ontknoping ! Wel een totale verrassing, maar tegelijk zo vergezocht dat het ongeloofwaardig werd. Wie dit had zien aankomen, kan beter beginnen met beddenspreien te haken, want dan zijn alle andere films uiterst voorspelbaar. Voor mij was dit een totale afknapper. Een schitterende film met een magnifieke aanloop, een in de ban houdend middenstuk en dan zo'n dieptepunt van een ontknoping.