Rushlights (2012)

Korte Inhoud
Billy Brody and Sarah, twee jonge geliefden uit Los Angeles, zijn onderweg naar een klein stadje in Texas waar ze valselijk aanspraak willen maken op een erfenis van een overleden vriendin van Sarah. De twee jongeren, zelf met een dubieus verleden, komen in een ware nachtmerrie terecht, vol hebzucht en verraad.

Genre : Misdaad/Drama/Romantiek
Land : USA

Cast :
Josh Henderson : Billy
Haley Webb : Sarah
Beau Bridges : Sherif Brogden

Regisseur :
Antoni Stutz

Mijn mening

"Sooner or later, I'm gonna nail your maggot ass to the wall."

“Rushlights” is een middelmatige film waar voor één keer de vormgeving en vertolkingen niet echt het zwakke punt zijn. De verhaallijn is echter vreselijk simplistisch en heeft meer het kaliber van een gewone TV-serie. Bij momenten leek het wel alsof ik naar een oude aflevering van “Matlock” of “Columbus” aan het kijken was. Zo doorsnee en ongeïnspireerd verliep de hele film. Daarna volgen de ongeloofwaardigheden en toevalligheden zich in een razend tempo op. Ik zat gewoon met spanning te wachten op de volgende onzin die ze hadden verzonnen.

Op de vertolkingen en de vertoonde beelden is er weinig tot bijna niks aan te merken. Het stadje Tremo is een klein dorpje op een godvergeten plek in Texas. Het is een stoffige plaats en het lijkt alsof de tijd er is blijven stilstaan. Je kan er nog ergens op een heuvel uitkijken naar de verre einders en als je op de verkeerde plek staat op het moment dat er zo’n oude Buick of Caddilac vertrekt, mag je er zeker zijn dat het weken nadien nog altijd tussen je tanden knarst. Visueel ziet het er dus acceptabel uit.

Het feit dat men geslaagd is om de twee oude rotten Beau Bridges en Aidan Quinn in te lijven is een positieve zaak. Er is geen twijfel over de ervaring die beide heren hebben gezien hun enorme lijst van films op hun palmares. Ze zijn dan ook de enige twee die overtuigend spelen en overeind blijven staan in dit met haken en ogen aan elkaar hangend verhaal. Josh Henderson als Billy valt eigenlijk niet uit de toon in deze film. Zoals ik al eerder zei, ziet het er eerder uit als een episode in een of andere TV-serie. En laat dat nu net datgene zijn waar hij heel wat ervaring mee heeft. Meestal was zijn acteerwerk wel prima maar bij momenten kwam het nogal aarzelend en flauwtjes over. Haley Webb als Sarah kon me iets minder bekoren. Ze ziet er wel appetijtelijk uit (buiten het feit dat ze zo’n rare scheve glimlach soms tevoorschijn tovert) maar heeft soms de neiging om overdreven te gaan acteren. Ondanks hun beperkte ervaring op gebied van speelfilms, zorgen ze er toch voor dat hun personages geloofwaardig overkomen.

Waar hapert het dan eigenlijk in deze film ? De verhaallijn , het verloop en het compleet belachelijk einde verknalt eigenlijk het overwegend positief gevoel dat ik had over deze film. De aanloop is eigenlijk doorsnee. Billy en Sarah ontmoeten elkaar en beginnen een relatie. Het loopt verkeerd af met een vriendin van Sarah die door een overdosis er het loodje bij neerlegt. Door een bizar toeval lijken ze als twee druppels water op elkaar en komt Billy met het schitterend idee af om een erfenis op te strijken die de overledene eigenlijke ten goede kwam. Dit konden ze afleiden uit een brief van een notaris/advocaat van de familie. Aangekomen in het Texaans stadje blijkt dit niet zo evident en ontrafelt er zich een kluwen van geheimen uit het verleden. En vanaf dan is het gewoon een aaneenschakeling van verbijsterende feiten.

*** SPOILER ALERT***

Om eventjes een kleine opsomming te maken van alle belachelijke zaken :
- Ik ben verplicht om mijn identiteitskaart te tonen voor ontvangst van een pakketje dat ik ontvang via een aangetekende verzending. Ik ben er dus wel zeker van dat voor zo’n erfenis dat toch over een aanzienlijke waarde van onroerende goederen ging, er toch meer komt kijken dan een snelle controle door de advocaat.
- De familieadvocaat blijkt uiteindelijk meer familie te zijn dan hij vermoedde. Onwetend als hij was in al die jaren, kan hij de hele zaak doorgronden door eenvoudigweg één brief te lezen van de overleden rijkaard en daar terstond het handschrift van zijn moeder in te herkennen. En op een magische manier is heel het plot klaar en duidelijk voor hem.
- Sarah en Billy staan hartstochtelijk te zoenen waarna een karabijn neervalt en, hoe is het mogelijk, zo maar eventjes een andere snoodaard die voor het raam staat weet te treffen.
- Een inbreker verliest natuurlijk op onhandige manier een DVD waarop compromitterend materiaal staat en waaruit blijkt dat de rijkaard een soort homofiele relatie had met zijn bastaardzoon (denk ik toch want dit was onduidelijk)
- Billy zoekt een andere advocaat voor consultatie in de gouden gids. Blijkt dat nu toch wel toevallig die te zijn die de rijkaard ook had opgezocht om zijn testament aan te passen.
- Zit er toch wel een dealer achter de twee aan om geld op te eisen. Tot mijn verbazing blijkt deze toch niet dood te zijn , alhoewel hij in de koffer van hun auto word gegooid gewikkeld in een door bloed doordrenkt laken. Hij verschijnt dan toch op het laatste om zijn geld te eisen. Maar de ongelukkige krijgt dan ineens een hartaanval. Het noodlot sloeg wel enorm hard toe voor hem.

En waarschijnlijk zijn er nog wel enkele zaken die dit lijstje kunnen aanvullen. Inhoudelijk is het dus wel wat dunnetjes en lijkt het alsof er na een brainstorm-sessie enorm veel ideeën en mogelijkheden op papier zijn gezet, die daarna ook allemaal verwerkt moesten worden in deze film. Spijtig, want uiteindelijk was het eindresultaat qua uitzicht helemaal niet slecht.