Een groep individuen wordt ten tijde van de Tweede Wereldoorlog
persoonlijk geselecteerd door regerende president Franklin D. Roosevelt
om Duitsland binnen te dringen en waardevolle meesterwerken uit de
kunstgeschiedenis te redden van de Nazi’s. De groep, bestaande uit
museumdirecteuren, curatoren en kunstkenners, komt onder druk te staan
wanneer ’t Duitse Rijk ten einde lijkt te komen en de Nazi’s de opdracht
krijgen om alle kunstwerken te vernietigen. Genre : Oorlog/Drama Land : USA/Duitsland Cast : George Clooney : Frank Stokes Matt Damon : James Granger Cate Blanchett : Claire Simone Regisseur : George Clooney
Mijn mening "If you destroy their history, you destroy their achievements and it's as if they never existed.” “The monuments men” is uiteindelijk een vreselijk saaie film. Godzijdank
dat er tijdens de 2de wereldoorlog wel nog personen waren die inzaten
met het cultureel erfgoed en met een onzelfzuchtige inzet naar de
slagvelden in Nazi-Duitsland trokken om deze buitgemaakte kunstwerken te
recupereren. Het is een op waar gebeurde feiten gebaseerd verhaal, maar
om er nu een film over te maken is iets waar ik toch vraagtekens bij
plaats. In “The Guns of Navarone” werd er een commando samengesteld om
die verrekte reusachtige kanonnen te vernietigen. In "Saving Private
Ryan" kreeg een groepje de opdracht om een zekere Ryan (nogal logisch)
te zoeken wiens broers al gesneuveld waren aan het front. In “The
Monuments Men” offeren zich enkele op oudere leeftijd zijnde
kunstkenners op, om de gestolen kunstwerken terug te vinden. Ze hadden
het evengoed “Saving a Private Collection” kunnen noemen. Alleen is het
niet allemaal zo heroïsch en spannend. Je zou toch kunnen verwachten met
zo’n cast en een origineel verhaal uit de 2de Wereldoorlog, dat dit een
meesterwerk zou zijn. Het werd echter niet een kunstwerk van het niveau
dat ze gingen redden.
George Clooney heeft aan deze film meegeschreven, heeft het geregisseerd
en speelt natuurlijk ook de hoofdrol als Frank Stokes, een kunstkenner
op leeftijd, die een groep van 8 andere kunsthistorici,architecten en
professoren rond zich schaart om in het verre Europa de verloren
gewaande kunst te vinden. Het is tevens een race tegen de klok sinds de Russen ook uit zijn om deze kunstwerken in hun bezit te krijgen. Voor de Russen is het een soort terugbetaling van het geleden verlies,
terwijl “The Monuments Men” het nobele doel hebben om deze kunstwerken
aan de oorspronkelijke eigenaars terug te bezorgen. De overige leden van
het commando bestaan uit de 3 Amerikaanse grijsaards Richard Campbell
(Bill Murray), Walter Garfield (John Goodman) en Preston Savitz (Bob
Balaban), de Brit Donald Jeffries (Hugh Bonneville) die blijkbaar iets
goed heeft te maken, de Fransman Jean Claude Clermont (Jean Dujardin)
in ballingschap en dan nog James Granger (Matt Damon) and Sam Epstein
(Dimitri Leonidas).
Clooney ziet er weer uit als de perfecte schoonzoon en gedraagt zich als
vanouds als een charmante Hollywoodster. Ik ben steeds verbaasd over het
feit dat ongeacht wat Mr. Clooney ook doet, zijn kapsel er steeds
onberispelijk en piekfijn verzorgd uitziet. Het leek wel of er in dit
tot puinhopen herschapen Duitsland, er toch nog ergens op de hoek een
gerenommeerde kapper ongeschonden uit de strijd is gekomen, om hem
eventjes onder handen te nemen. Voor de rest lijkt het wel een “Ocean’s
Eleven” in soldatenplunje. Zelfs de conversaties met Damon lijken wel
een duplicaat uit “Ocean’s Eleven” : zo’n gemoedelijk, toonloos en droog
informeel gesprekje tussen twee boezemvrienden. Dezelfde routine.
Matt Damon speelt weer de goedlachse charmeur die zich tracht te redden
met zijn erbarmelijk slecht Frans (Om eerlijk te zijn verstond ik er
bijna niks van) onderweg naar Parijs, waar hij de Parisienne Claire
Simone (Cate Blanchett) zal ontmoeten. Claire is de conservatrice van
het Jeu de Paume, een voormalig kunstmuseum dat een opslagplaats werd
van gestolen kunstwerken, en kan eventueel de bestemmingen aanduiden
waar de Nazi’s hun buit hebben verstopt. Claire is echter een ouderwets
uitziende jonge vrouw (een echte Franse seut) die koppig weigert te helpen uit angst dat de kunstwerken in Amerikaanse handen zou verdwijnen. Dat bij deze frigide tante op een bepaalde moment de hormonen beginnen op te spelen en Damon
probeert aan te moedigen om de tijdens de oorlog ontstane spinnenwebben
weg te werken, nadat ze wel zo vriendelijk was om te polsen of hij een
“Goede huisvader” was, vond ik een nutteloos en nietszeggend opvulsel wat totaal niks bijdroeg aan de rest van het verhaal.
Verwacht je niet aan actierijke oorlogstaferelen want de kunst-redders
volgen tijdens de hele film de oprukkende strijdkrachten en arriveren
telkens in historisch bekende locaties nadat de Duitsers en geallieerden
al zijn vertrokken. Er zijn ontelbare films gemaakt over de gruwelen
uit de 2de Wereldoorlog, maar dit verhaal was mij toch onbekend. Dat
maakte het dan al in ieder geval interessant om eens naar te kijken. Het
feit dat er ook 2 Belgische steden in voorkomen waar waardevolle
kunstwerken werden geroofd, is ook iets dat mijn nieuwsgierigheid
opwekte. De soms wel amusante dialogen en grappige momenten worden
afgewisseld met ontroerende momenten en ook wel een paar moraliserende
en melige momenten. Maar over het algemeen was het maar een slappe
bedoening. Inhoudelijk is het dan ook niet echt een episch verhaal :
groepje oudere mannen hollen heen en weer door Duitsland op zoek naar
schilderijen en beeldhouwwerken. Dat ze er al een 2 uur durende film
over hebben kunnen maken, is op zich al een prestatie.
Korte Inhoud 
Post a Comment