The Runner (2015)

Korte Inhoud
Colin Price is een idealistisch maar middelmatig, in New Orleans verkozen congreslid. In de nasleep van de olieramp van BP, welke plaatsvond in 2010, wordt zijn carrière vernietigd door een seksschandaal. Price wordt vervolgens gedwongen om de confrontatie aan te gaan met zijn disfunctionele leven.

Genre : Drama
Land : VS

Cast :
Nicolas Cage : Colin Pryce
Connie Nielsen : Deborah Pryce
Sarah Paulson : Kate Haber

Regisseur : Austin Stark

Mijn mening

“I'm running for Senate to move things forward, not only for this great state of Louisiana, for this great country.”

Telkens laat ik me ertoe verleiden om Nicolas Cage toch weer eens een kans te geven en me te bewijzen waarom ik deze acteur bewonderde in het verleden. Wat een plezier het was om hem aan het werk te zien in “Matchstick Men”. Hoe indrukwekkend zijn onvergetelijke rol was in “Leaving Las Vegas”. Toegegeven in het verleden zaten er ook wel eens draken van films tussen. Maar de laatste jaren slaagt hij er toch in om de ene mislukking na de andere aan elkaar te rijgen. Kijk maar eens naar “Ghost rider”, “ Tokarev” en “Outcast”. Het enige pluspunt tussen al die te mijden films zou “Joe” zijn. De rest is echter de triestigheid zelve. Niet voor niets dat Cage er triestiger uitziet bij elke nieuwe uitgekomen film. Bekijk de cover van “The Runner” maar eens. Die vermoeide, getormenteerde, droevige blik spreekt boekdelen.

“The Runner” is dus echt niet de film die de heropleving van Cage zijn filmcarrière betekent. Alle respect voor Cage dat hij de moed opbracht om mee te werken aan een politiek geladen film. Want om eerlijk te zijn, politiek is nu echt niet een opwindend onderwerp om een speelfilm mee te vullen. Politiek is voor mij nog altijd saai, gesloten en oninteressant. Het zal dan ook niet verwonderlijk zijn dat dit ook de eigenschappen zijn van dit politiek drama. De titel van de film is wel een beetje misleidend. Het is niet zo dat Cage de ziel uit het lijft loopt om te zorgen voor financiële steun voor de lokale visserij. En ook niet dat hij gezwind van de ene minnares naar de andere loopt. Of dat het een symbolische betekenis heeft over zijn vlucht uit het alcoholisme. Het heeft gewoon betrekking op de dagdagelijkse gewoonte van congreslid Colin Price (Nicolas Cage) om elke morgen een paar loopschoenen aan te trekken om een beetje te gaan joggen.

Alles situeert zich rond de olieramp in de Golf van Mexico waar een explosie op een boorplatform ervoor zorgde dat maandenlang olie de zee instroomde. Daardoor werden enkele zuidelijke staten zoals Louisiana en Alabama getroffen door deze olievervuiling. Price is congreslid in Louisiana en trekt zich het lot van de lokale vissers en industrieën aan. In een emotioneel pleidooi tijdens een interview vestigt hij de aandacht op de economische gevolgen van deze milieuramp. Terstond staat hij in het midden van de belangstelling en zien zijn medewerkers dit als een geschikte aanleiding om Price hoger op de politieke ladder te brengen. Spijtig genoeg duiken er bewakingsopnames op met compromitterende beelden van dit congreslid in gezelschap van een Afro-Amerikaanse jonge deerne in een lift. Price trekt zich het lot van de vissers wel heel erg aan want het is ook nog eens de vrouw van een Afro-Amerikaanse visser. Zijn politieke carrière gaat pijlsnel de dieperik in en voor Price het weet kijkt hij alweer naar de bodem van een whiskyfles. Typisch Amerikaans blijkbaar. Dan doet die man eens iets voor de hardwerkende werkmens, komt de media weer opzetten met feiten die betrekking hebben op de man zijn privéleven.

Enige lichtpunt in deze overbodige film vol politiek gewauwel en ongegeneerde corruptie, is de prachtvertolking door Peter Fonda als de vader van Colin en zelf ook oud-politicus die zelf door moeilijke waters heeft gezwommen, olievrij dan wel, en ook opgezadeld is met een knoert van een alcoholprobleem. Dat de relatie tussen beide politieke kemphanen niet al te best is, is een understatement. En dan is er dat schitterend acteermoment tussen vader en zoon. Verder is deze film zo doods als de vissen in het door olie besmeurde zeewater. Blijkbaar is een politieker energiek. Een eigenschap die deze film dus echt niet bezit. Het is te hopen dat Cage in de volgende film er wat opgewekter uitziet !