Underwater (2020)

Korte Inhoud
Een team bestaande uit diepzee-onderzoekers krijgt te maken met een aardbeving die het ondergrondse laboratorium volledig verwoest. Nu moeten de leden alles op alles zetten om te kunnen overleven. Onder hen bevindt zich de moedige, maar geharde Norah. Het team bestaat uit mensen die elkaar nauwelijks kennen en zo ontstaan er bizarre en soms existentiële conversaties, alsook vreemde relaties.

Genre :Actie/Drama/Horror
Land : VS

Cast
Kristen Stewart : Norah
Vincent Cassel : Captain
Mamoudou Athie : Rodrigo
T.J. Miller : Paul

Regisseur
William Eubank

Mijn mening

We have about 30 minutes till meltdown.
And, uh, it's gonna blow us into tiny pieces to the surface.

Ben ik een Kristen Stewart fan? Verre van. Om eerlijk te zijn heb ik een bloedhekel aan deze actrice. Niet dat haar acteren zo vreselijk slecht is. En op een bepaalde manier is het ook geen slecht uitziende jonge vrouw. Maar haar houding en gezichtsuitdrukking maken haar niet echt aimabel. Al eerder heb ik gewag gemaakt dat haar flegmatieke karakter dat van een pannenkoek evenaart en het wel lijkt alsof haar aangezicht in stijfsel gedrenkt werd vanwege haar emotieloze blik. Alleen “Personal Shopper” en “Equals” waren geschikte films voor deze immer serieus kijkende actrice. Spijtig genoeg was “Personal Shopper” vreselijk saai en slaapverwekkend. Dus, wat heeft me dan overtuigd om de film “Underwater” te kijken? Geen flauw idee. Misschien omdat ik las dat deze spektakelfilm een mengeling was van “Alien” met “The Abyss”. Achteraf gezien was dat ook wel een ontgoocheling.

“Underwater” kan je vergelijken met een klassiek gerecht dat in een doorsnee brasserie wordt geserveerd. Het ruikt lekker en smaakt, maar het mist de finesse van een sterrenrestaurant. Je raakt er niet opgewonden van. En je kijkt ook niet ontgoocheld naar je leeg bord, hopende dat men zou komen vragen of je nog een extra portie wil hebben. Het enige gevoel dat je overhoudt is dat van herkenbaarheid. Hebben we dit niet al eens eerder voorgeschoteld gekregen? En smaakte dit niet hetzelfde als de vorige keer?

Wat je deze film wel moet nageven is dat het een verschroeiend tempo aanhoudt. Voordat je het beseft, stort het gehele onderwater boorplatform in elkaar en moet Norah (Kristen Stewart) zich reppen doorheen vernielde gangen en vol puin liggende compartimenten. Een claustrofobisch schouwspel dat zich afspeelt zeven mijlen diep op de bodem van de Marianentrog, de diepst bekende plek in de oceaan . Op het eerste zicht lijkt het een onderzeese aardbeving te zijn geweest die ervoor zorgt dat Norah en enkele overlevenden vliegensvlug een ontsnappingsscenario moeten bedenken. Maar als ze in loodzware, futuristisch uitziende duikerspakken (op “Pacific Rim” geïnspireerde uitrustingen) over de oceaanbodem rondstappen, wordt algauw duidelijk dat het iets anders is dat hun belaagd. Alweer is het verleggen van grenzen door de mensheid de oorzaak. Net zoals de speleologen in “The Silence” zijn zij hoogstwaarschijnlijk de oorzaak dat onaardse wezens aan de oppervlakte kwamen. Kortom, ze hebben tijdens het boren naar grondstoffen de verkeerde bron aangeboord.

Zelf had ik ook dat gevoel van ademnood tijdens het bekijken van “Underwater”. Als je beseft dat deze bemanning omgeven is door miljoenen tonnen, met verpletterende kracht op hun drukkend oceaanwater, zou je voor geen geld ter wereld willen ruilen met hun. Een strompelende voettocht doorheen gitzwarte duisternis, wetende dat je elk moment zonder zuurstof kan zitten, je drukpak kan imploderen vanwege een constructiefout of een vreemdsoortig onderwater monster het leven in een fractie van een seconde uit je kan zuigen. Ik zou voor minder gaan hyperventileren en paniekerig gedrag gaan vertonen. “Underwater” is een geschikte film voor kijkers die liefst van al een film kijken die volgestouwd is met aanhoudende actiescènes. Dus liefst geen karakterontwikkeling of een verfijnde verhaallijn die op een subtiele manier wordt opgebouwd. Kortom, voor liefhebbers van fast-food ketens en snelle magnetron maaltijden (Inderdaad, ik ben nogal culinair geïnspireerd vandaag).

Alhoewel er een veelvoud fantastische onderwateropnames te bewonderen zijn (en onderwater beelden maken, is geen sinecure) speelt dit gegeven ook in het nadeel van de film. Het ziet er op sommige momenten echt heel onduidelijk en troebel uit. Vooral tijdens de energieke momenten als de watermonsters een voorname rol spelen. De momenten dat de bemanning zich in een levensbedreigende situatie bevonden, hadden dus in de meeste gevallen niet echt de gewenste impact. En dat is dan voor mij ook de grootste afknapper. Het gebrek aan enige spanning. Het is geen saaie film, maar echt nagelbijtende suspense was het nu ook weer niet. Geen verbazingwekkende plotwendingen of verrassingen. Bovendien stak geen enkele acteur er echt bovenuit. Het waren op zijn zachts gezegd oninteressante, tweedimensionale personages. Ik kan “Underwater” niet echt indrukwekkend noemen. Zelfs het ultrakort gebleekt kapsel van Kirsten Stewart had niet het gewenste shock effect. En om eerlijk te zijn hielp het ook niet dat ze de helft van de film in haar ondergoed rondliep. Dan hadden ze beter Scarlett Johansson gekozen. Dan was het drie-dimensionele van het personage Norah beter tot zijn recht gekomen! Zeker weten.