Korte Inhoud Op een stormachtige avond heeft Rod een radioprogramma in het teken van
horror. Luisteraars kunnen naar de studio bellen om hun eigen
paranormale verhalen te vertellen. Maar dan krijgt Rod vreemde
telefoontjes waarin een kind wanhopig om hulp vraagt. Genre : Horror Land : Argentinië/Nieuw Zeeland/UK Cast James Wright : Rod Wilson
Regisseur Oliver Park, Jason Bognacki, ...
Eerlijk gezegd vond ik het begin van de film veelbelovend. Het eerste filmfragment (“In the Dark Dark Woods”, een soort alternatieve versie van “The Invisible man”)
en de introductie van de radio-vent smaakte naar meer. En toen het
tweede kortverhaal achter de rug was, zette ik me al stevig klaar voor
nog meer van dat. “Post Mortem Mary” was niet alleen inhoudelijk
fantastisch. Ook het spel van de camera, de manier waarop het in beeld
gebracht werd en de oplopende suspense in dit tergend spannend
kortverhaal, zorgden voor een uitermate geslaagd eindresultaat. Het
verhaal over een moeder en haar jonge dochter Mary die in het jaar 1840
in Australië als post-mortem fotograaf hun brood verdienen. Hierbij
trachten ze het lijk te fotograferen met een zo levendig mogelijke
uitstraling. Iets dat Mary nog moet leren. Schitterende kortfilm die
wereldwijd in 2017 op heel wat filmfestivals werd vertoond en in de
prijzen viel.
Spijtig genoeg werd het niveau van deze kortfilm niet meer geëvenaard.
Niet dat de hierop volgende films barslecht of van een bedroevend slecht
niveau zijn. Maar “Post Mortem Mary” steekt er toch wel met kop en schouder bovenuit. “A little off the Top”
is een beetje een sinister verhaal waarin de krankzinnigheid (of
leepheid. ’t Is maar hoe je bekijkt) van een vrouwenkapper centraal
staat. “Drops” demonstreert hoe een traumatische ervaring een Spaanse danseres tormenteert. “The Disappearance of Willie Bingham”
vond ik dan weer wel geslaagd. Een ietwat apart verhaal over hoe een
doodstraf omgezet wordt in een meer alternatieve straf. In mijn ogen een
redelijk grappig verhaal. “The smiling Man” verdient zonder
twijfel een plaatsje achter het verhaal van Mary. Beknopt en
angstaanjagend tegelijkertijd. Zonder al teveel poespas. De twee
afsluitende kortfilms “Into the Mud” en “Vicius” vond ik dan weer de zwakkere broertjes in het geheel.
Feit is wel dat dat door een selectie te maken van reeds bestaande kortfilms in “A night of Horror”,
het kwaliteitsniveau enorm hoog ligt. Je krijgt bij geen enkel verhaal
het gevoel dat het een snel in elkaar geflanst item is, zodanig dat de
beoogde speelduur gehaald werd. Een ander voordeel is de diversiteit in
het geheel waardoor er voor ieder wat wils is. Alleen “Into the Mud”
(een soort mythologisch gericht fantasy verhaal) voelt een klein beetje
aan als een vreemde eend in de bijt. Het enige minpunt was het
overkoepelend verhaal van de DJ zelf. Allereerst vond ik hem niet
overtuigend overkomen. Het voelde zelfs saai aan. En de ontknoping was
een beetje een anticlimax. Maar toch heb ik tot mijn verbazing meer van
deze film genoten dan ik had verwacht. Dus zin in enkele enge,
paranormale verhalen met een luguber trekje, dan zit je gebeiteld met
deze film.
Mijn mening
Post a Comment