Monster Party (2018)

Korte Inhoud
Drie dieven beramen het plan om een gedurfde overval te plegen in de hoop een grote schuld af te kunnen betalen. Op een chique diner in een herenhuis in Malibu vermommen ze zich als obers. Wanneer hun plan helemaal misloopt, beseft het trio dat de aanwezige gasten niet zo onschuldig zijn als ze laten blijken. De roof draait uit op een gewelddadig gevecht om het herenhuis levend te kunnen verlaten.

Genre : Horror/Komedie
Land : VS

Cast
Sam Strike : Casper
Virginia Gardner : Iris
Brandon Micheal Hall : Dodge
Kian Lawley : Elliot Dawson

Regisseur
Chris von Hoffmann

Mijn mening

Them fucking yuppie scums
won't know what hit them.

Misschien beter dat toekomstige inbrekers eerst eens de inwoners screenen en dan pas bekijken of er iets te rapen valt. Dat is zeker het lesje dat de jonge inbrekers in de film “Monster Party” hebben geleerd. Want als ze het herenhuis in vizier krijgen, zijn ze er vast van overtuigd dat de buit groot genoeg zal zijn. Wat ze niet verwachtte, was een knettergek gezelschap met een redelijk duister geheim. Een soort AA-bijeenkomst. Maar dan niet de “A” van alcohol maar de “A” van agressie. En dit met een hoofdletter A.

Mijn verwachtingen waren helemaal niet hooggespannen. Ik dacht dat ik een tweederangs slasher zou voorgeschoteld krijgen. En wat me dan ook nog eens het meeste tegenstond was dat de film een combinatie was van humor en horror. En laat dat nu net de combinatie zijn waar ik het minst in geloof. Bij het merendeel van dit type horrors krijg ik telkens het gevoel dat geen enkel van de beide luiken is afgewerkt. Meestal is de humor zo belabberd slecht dat er zelfs geen glimlach bij me afkan. En tegelijkertijd is dan meestal het horrorverhaal maar matig uitgewerkt. Tja, een mens kan al eens mis zijn. In het geval van “Monster Party” zat ik er vierkant naast. Zowel de cynische, zwarte humor (het soort dat in de smaak valt bij mij) als het enge gedeelte vielen reuze mee.

Als de drie jeugdige criminelen Dodge (Brandon Michael Hall), Casper (Sean Strike) en Iris (Virginia Gardner) een groter doelwit uitkiezen om hun kruimeldief-praktijken op toe te passen, beseffen ze niet dat ze zich in een wespennest storten. The Dawsons zijn een vermogende familie die een etentje houden in hun omvangrijk landhuis en Iris werkt er toevallig ook als serveerster van het aangestelde cateringbedrijf. Allen hebben ze een goede (financiële) reden om het erop te wagen. En van meet af aan heb je dat gevoel dat de leden van het aanwezige gezelschap niet echt normaal functioneren.

Als je de trailer al hebt bekeken, dan weet je al ongeveer hoe het zal verlopen. Ongeduldige gore-liefhebbers zullen waarschijnlijk al nerveus wachten op het moment dat de waanzin begint. En dat wachten zal aardig beloond worden. Niet alleen vanwege de bloederige toestanden (waarbij men redelijk inventief was wat betreft de uitvoering hiervan). Maar ook vanwege de toch wel buitengewone acteerprestaties. En dan vooral Kian Lawley, als de geschifte zoon Elliot wiens blik een mix is van waanzin en sadisme waar hij zichtbaar van geniet, en Julian McMahon als gastheer Patrick wiens ultra-kalm uiterlijk eigenlijk niet meer is dan een maskerade. Ook Virginia Gardner acteert uitmuntend op welbepaalde momenten. En voor het eerst vond ik de bloederige voorvallen zelfs amusant. Zelfs de verassing waar regisseur Hoffman mee op de proppen komt, zou ik normalerwijze een beetje overdreven vinden. Hier vond ik het eerder een niet onaardige wending in het verhaal.

Dat “Monster Party” met een micro-budget gemaakt werd, valt niet te betwijfelen. Het aantal locaties in deze film is redelijk beperkt en de afslachtingen gebeuren meestal buiten beeld. Maar het voornaamste kenmerk van een low-budget film was hier niet aanwezig. Namelijk de cast en hun acteertalent. Het acteergedeelte was verre van amateuristisch of tenenkrommend slecht. Sterker nog, ze acteerden met zichtbaar plezier. Cinematografisch ziet het er gelikt uit. Het tempo zit goed. En er is zelfs een gevoel van spanning naarmate het plot zich ontvouwt. Kortom, een vermeldenswaardige film die je zeker niet moet links laten liggen als je het ergens tegenkomt!