5 Flights up (2014)

Korte Inhoud
Een al jaren getrouwd koppel, Ruth en Alex, dat jaren samen heeft gewoond in een appartement in New York, wordt overweldigd door alle persoonlijke en wettelijke regels als ze willen verhuizen. Hun makelaar heeft ze tot het idee van verkopen aangezet omdat hij vermoedt dat ze er veel geld mee kunnen verdienen.

Genre : Drama
Land : VS

Cast :
Morgan Freeman : Alex
Diane Keaton : Ruth

Regisseur : Richard Locraine

Mijn mening

“5 Flights up” is een gemoedelijke film over een getrouwd koppel op leeftijd (Alex en Ruth) die tot de vaststelling zijn gekomen dat na ongeveer 40 jaar gespendeerd te hebben in het deel van Brooklyn, waar ze toen een knus appartementje hebben gekocht, het toch tijd wordt om dit achter te laten en te verhuizen naar een ander oord. Om allerhande redenen. Vooreerst is de buurt niet meer zoals het was en wordt deze overspoeld door een jongere generatie. En tevens is het gemis van een lift voor de eigenaar en zijn bejaard hondje een dagelijks obstakel geworden. Uiteindelijk beslist het koppel om hun stekje op de vastgoedmarkt te gooien en de verkoop in handen te geven van een nicht die het klappen van de zweep in dit wereldje maar al te goed kent. En voor ze het weten wordt hun appartement ingepalmd door kandidaat-kopers die uit verschillende categorieën bestaan : de gegadigden die vastbesloten zijn om deze unieke gelegenheid met beide handen te grijpen, de yuppies die de hele etage willen restylen, de vastgoed-toeristen die gewoon langskomen om voor de televisie te hangen en borrelhapjes te knabbelen en zelfs iemand die telkens het bed gaat uitproberen. Alex voelt ze zich al niet meer thuis in zijn eigen appartement, nog voordat het verkocht is.

Alleen al voor de twee hoofdrolspelers wou ik perse deze film zien. Niet dat ik zo’n grote fan ben van Diana Keaton, die meestal zo’n oubollige, traditionele moeder speelt in één of andere romantische komedie waar er weer eens iemand trouwt (type film zoals “The Big Wedding”). Alhoewel ik haar best wel kon appreciëren in “The Family Stone”, ook al speelde ze daar weer een moederkloek in. Maar “5 Flights up” was perfect voor haar : de rustige en formele oudere vrouw die zelfs in de meest hectische en stressvolle situatie haar kalmte kan bewaren. Vergeleken met de beslissing die ze nam in het verleden om te trouwen met iemand van Afrikaanse oorsprong, lijkt elke tegenvaller wel peanuts.

Waar ik vooral naar nieuwsgierig was, was de rol van Morgan Freeman. Na een opeenvolging van nietszeggende rollen in zowel schitterende films als snel-te-vergeten-films, zoals “Olympus has fallen”, “Oblivion”, “Now you see me”, “Last Vegas”, “Transcendence”, “Lucy” and “Last Knights”, werd het weer eens tijd voor deze schitterende acteur om een gehele film weer eens op te vullen. En hij voldeed aan mijn vooropgestelde verwachtingen. Hij kweet zich feilloos van zijn taak : de echtgenoot die nog altijd na al die jaren zijn vrouw bemint, de goedlachse kunstenaar die zich liever terugtrekt in zijn atelier terwijl wildvreemden in zijn appartement ronddwalen, de bezorgde eigenaar van een huisdier die medische bijstand nodig heeft (ongeacht wat het kost) en de vastberaden beslisser die uiteindelijk nog altijd beslist over datgene wat rechtmatig zijn eigendom is. Formidabele prestatie.

Alleen is het script nogal eentonig om het allemaal boeiend te houden. Toegegeven, de situaties die ontstaan bij de verkoop van het appartement zijn regelmatig humoristisch en innemend, maar een hele film die alleen draait over het verkopen van een appartement waar enerzijds financieel een voordeel uit te halen valt maar anderzijds ook een berg herinneringen die men moet achterlaten, is toch maar een beperkt gegeven. De boodschap die deze film uitdraagt is dat geld uiteindelijk die nostalgische mijmeringen en gevoelens niet kunnen vervangen. Een zonsopgang is nergens hetzelfde en bepaalde rituelen en toestanden uit het verleden, zal je moeten achterlaten. Het wordt prachtig in beeld gebracht met flashbacks die niet storend overkomen en een toets droefenis en weemoed er bovenop. Een lach en een traan. Maar juist zoals in het echte leven de verkoop van je huis niet bepaald spannend en entertainend is, bleek dat voor mij ook het enige minpunt te zijn. Maar Morgan Freeman terug zo zien schitteren na lange tijd, maakte het alleen maar draaglijk.