Brawl in cell block 99 (2017)
'Brawl in Cell Blok 99' volgt een voormalige bokser die zijn baan als automonteur verliest en een huwelijk heeft dat op het punt staat stuk te lopen. Wanneer hij geen andere uitweg meer ziet besluit hij voor een oude vriend aan de slag te gaan als drugsdealer. Het werk gaat hem voor de wind, maar op een dag komt hij terecht in een vuurgevecht tussen de politie en zijn vrienden binnen het drugscircuit. Als hij vervolgens in de gevangenis belandt, wordt hij door omstandigheden gedwongen gewelddadige dingen te doen die de plaats in een slagveld verandert.
Genre : Misdaad/Drama
Land : VS
Cast :
Vince Vaughn : Bradley Thomas
Jennifer Carpenter : Lauren Thomas
Don Johnson : Warden Tuggs
Regisseur :
S. Craig Zahler
Mijn mening
“You said you would never work for Gil.
So we're both breaking promises today.”
Vince Vaughn in een misdaadfilm waar hij een toch wel ruig uitziende drugsdealer speelt? Ik geloofde er niet echt in. Ook al verbaasde hij me al met een ijzersterke rol in “Hacksaw Ridge”. Vince Vaughn associeer ik met feel-good, romantische rommel waar ik in de meeste gevallen niet eens mee kan lachen. Hoe ongelofelijk ik me hier in vergist heb. Vince Vaughn is meedogenloos, mega kalm en ultra brutaal in deze keiharde film. Beter nog. In deze film is hij grappiger dan al de komische films waar hij voorheen aan heeft meegedaan. En dit dankzij de stoppeldroge opmerkingen die hij soms uitkraamt. Als nu iemand zijn naam laat vallen, dan zie ik dat getatoeëerde kruis op de achterkant van een kale schedel zo direct voor me.
Dit is zonder twijfel Vince Vaughn’s beste acteerprestatie ooit.
Eindelijk werd dat indrukwekkend lichaam voor het juiste doeleind
gebruikt. Het meedogenloos in elkaar timmeren van tegenstanders. Iets
wat regelmatig aan de orde is in deze ultra gewelddadige film. Telkens
lijkt het wel alsof Bradley zijn immens zware ledematen moet opheffen om
ze dan met vernietigende kracht in het aangezicht van een bewaker of
andere crimineel te planten. Het resultaat is telkens weerzinwekkend
brutaal. Het zien van een als een overrijpe tomaat openbarstende schedel
of het besef wat de Koreaan bij Bradley’s vrouw gaat uitvoeren, kan
voor sommigen een beetje teveel van het goede zijn. Dit is dus zeker
geen film voor gevoelige kijkers. Maar dit naar sadisme neigend geweld
is niet gewoon nodeloos toevoegsel. Bradley heeft een welbepaald doel
voor ogen en is daardoor genoodzaakt de gewelddadige toer op te gaan.
Post a Comment