Euthanizer (2018)

Korte Inhoud
Een man die ogenschijnlijk een automonteur is, is in het geheim betrokken bij euthanaseren van dieren. Hij geeft openlijk advies aan zijn klanten. Hij doet kalm zijn werk, totdat op een dag, nadat hij een hond laat leven, alles verandert.

Genre : Drama/Thriller
Land : Finland

Cast :
Matti Onnismaa : Veijo Haukka
Hannamaija Nikander : Lotta
Jari Virman : Petri

Regisseur :
Teemu Nikki

Mijn mening

Everyone has to pay for the pain that they’ve caused.
Pain needs to be balanced.

Alles klopte gewoon in deze Finse low-budget indie. Vanaf de eerste seconde intrigeerde deze film me en slaagde het erin mijn volle aandacht vast te houden. ’t Is niet alleen het magnifieke acteerwerk van Matti Onnismaa en Hannamaija Nikander, als respectievelijk de bittere en lugubere figuur Veijo en de vreemde figuur Lotta wiens seksuele voorkeur ook redelijk luguber is, dat hiervoor zorgde. Ook het narratief en de boodschap die onder de oppervlakte sudderde, boeide me. Nochtans is het niet een makkelijke, alledaagse film. Enerzijds is er het Fins (Tja, voor alles is er een eerste keer) waar ik geen knijt van versta. Anderzijds is het verhaal an sich nogal onorthodox met het euthanaseren van huisdieren als centraal onderwerp. Niet bepaald vrolijk makend materiaal, ook al voelt het soms komisch aan.

Veijo is de lokale freelancer die zijn diensten aanbied om huisdieren op een goedkope manier uit hun lijden te helpen. Hij is dan ook een niet zo graag geziene concurrent van de plaatselijke dierenarts. Om eerlijk te zijn is hij bij niemand graag gezien. Veijo creëert zo zijn eigen Pet Sematary. Honden worden simpelweg doodgeschoten in een aanpalend bos, waarna hun halsketting als enig herdenkingsmiddel aan een tak komt te bungelen. Katten en andere minuscule creaturen uit het dierenrijk worden in een gepimpte stationwagen vergast. Een kattenmandenkerkhof naast zijn schamele loods is het uiteindelijke resultaat. Alleen al die eerste tien minuten maakten al duidelijk dat ik een buitengewone film voorgeschoteld kreeg.

“Euthanizer” is een film over pijn en leed. En volgens Veijo moet pijn in balans gebracht worden. En dat is iets wat deze pijprokende asociale norse persoon toepast. Ook op zichzelf. De eigenaars die hun zieke, ongehoorzame of simpelweg in-de-weg-lopende huisdieren naar hem toe brengen, mogen eerst een psychologische analyse verwachten. Veijo heeft blijkbaar de gave van een hondenfluisteraar. En sommige van die eigenaars krijgen een gelijkaardige behandeling. Op identieke manier benadert hij zijn doodzieke en pijnlijdende vader. Een alcoholist die schijnbaar hardhandig optrad in Veijo’s jeugdjaren.

Het moment dat Lotta in zijn leven binnentreed, een leven waarin elk menselijk contact moeizaam verloopt, kan ik me zijn verwarring over zijn gevoelens jegens haar en haar redelijk perverse fantasie levendig voorstellen. De reden waarom ze zich aangetrokken voelt tot Veijo was me onduidelijk. Vind ze zijn afstandelijkheid en morbide beroep iets waar ze zich mee relateert? Of speelt ze zelf met zelfmoordgedachten? Is ze op een macabere manier gefascineerd door de dood? Het was me een raadsel. Maar ze gaan zeker en vast de geschiedenis in als het meest bizarre koppel.

Het zwakste element uit de hele film was voor mij de would-be Finse neo-nazi club “Soldiers of Finland”. Niettegenstaande dat Petri (Jari Virman), die maar al te graag deel wil uitmaken van deze bende nozems, een belangrijk aandeel heeft in de ontknoping, vond ik het toch maar een lachwekkend gegeven. Buiten wat autobanden die ze scheefslaan en wat provocerend gedrag, lijken ze verre van gevaarlijk. En als ze dan als vier koorknaapjes voor een karaoke machine staan mee te zingen, verandert het beeld van deze pseudo macho’s in rasechte mietjes. Er is er zelfs eentje zijn emoties niet de baas kan op dat moment.

“Euthanizer” is een wrede en smerige film. Op meerdere manieren. Een film die aantoont hoe wreed mensen kunnen zijn. Een film met tegenstellingen ook. Dieren vergassen met de uitlaatgassen van een oude stationwagen is in mijn ogen geen vredige en aangename manier. En toch is Veijo een dierenvriend die deze arme schepsels uit hun lijden wil verlossen. “Euthanizer” is een juweel van een film. Liefhebbers van small-budget non-mainstream films zullen hier van genieten. Ik in ieder geval.
Met dank aan Uncork’d Entertainment voor het beschikbaar stellen van een Movie Screener.
Euthanizer will play in L.A theaters (other cities to be announced) from July 20, with a VOD release set for August 7.