Paper Towns (2015)
Korte Inhoud Al van kleins af aan is de middelbare scholier Quentin verliefd op zijn raadselachtige buurmeisje Margo. Nadat hij op een avond met haar op pad is geweest door de stad verdwijnt zij plotseling, maar heeft ze een spoor van cryptische aanwijzingen achtergelaten. In de zoektocht naar haar moet Quentin op zoek naar de betekenis van oprechte vriendschap en ware liefde.
Genre : Mysterie/Romantiek
Land : VS
Cast :
Nat Wolff : Quentin
Cara Delevingne : Margo
Austin Abrams : Ben
Regisseur : Jake Schreier
Mijn mening
"Marriage,
children, career.
Then you will be happy.
Is that what you're saying?”
Ik hou wel eens van zo’n feelgood college-film, met zijn eigenaardige typetjes en goofy situaties. Alhoewel er nooit een film zal zijn die “The breakfast club” zal overtreffen. Als het dan ook nog eens gelijkenissen vertoont met “Serendipity”, één van mijn favoriete tienerliefde chickflicks ooit gemaakt, dan kan het gewoon niet stuk. Ok, het is een bijeenraapsel van allerhande cliché situaties en het stelt echt niet veel voor. De innige vriendschap tussen enkele jongens, die niet eens bij het clubje van de populairste medeleerlingen behoren, die op het punt staan elk in een andere uithoek van de VS naar de universiteit te gaan. En de queeste die ze samen ondernemen op zoek naar de jeugdliefde van één van hen. Een bijzonder en mysterieus jong meisje wiens leven wel één groot avontuur lijkt.
Je zou zeggen dat alle elementen aanwezig zijn voor een doorsnee
tienerfilm waarbij romantiek centraal staat. Initieel is dit ook de kern
van het hele verhaal, dat echter een heel andere draai krijgt naarmate
het verhaal zich ontrolt. Het mysterie Margo vormt de uiteindelijk
aanzet tot een avontuurlijke zoektocht. Een zoektocht die Quentin samen
met zijn twee boezemvrienden onderneemt en waarbij aanwijzingen
achtergelaten door Margo de voornaamste leidraad vormen. Wat we dan
krijgen is een onderhoudende roadmovie waarbij de hechte band tussen de
drie schoolkameraden de volledige aandacht krijgt. Een mengeling van
goeie oude kameraadschap en melancholische mijmeringen. Dit doorspekt
met soms wel grappige dialogen. En het eindresultaat van deze film is
zowel verrassend als origineel als je andere tienerfilms in ogenschouw
neemt. Om eerlijk te zijn is het realistischer dan gelijkaardige films
en tracht men het sprookjesachtige van tienerliefdes te doorbreken.
The three main characters form a tight group and interact in a natural way. Three close friends who know each other thoroughly. Each of them deliver some solid acting with Austin Abrams being the most successful one. Wolff looked a bit wimpy and dryly but was convincing enough as the key figure. Delevingne had a mysterious appearance which was necessary for her part. On the whole, this was definitely not a boring film, but I couldn't shake of the impression that it all went ahead rather leisurely. What remains is an unpredictable search for the girl Q is in love with since his childhood. However, I am sure many young people also have undertaken such a quest in their own way.
"Marriage,
children, career.Then you will be happy.
Is that what you're saying?”
Ik hou wel eens van zo’n feelgood college-film, met zijn eigenaardige typetjes en goofy situaties. Alhoewel er nooit een film zal zijn die “The breakfast club” zal overtreffen. Als het dan ook nog eens gelijkenissen vertoont met “Serendipity”, één van mijn favoriete tienerliefde chickflicks ooit gemaakt, dan kan het gewoon niet stuk. Ok, het is een bijeenraapsel van allerhande cliché situaties en het stelt echt niet veel voor. De innige vriendschap tussen enkele jongens, die niet eens bij het clubje van de populairste medeleerlingen behoren, die op het punt staan elk in een andere uithoek van de VS naar de universiteit te gaan. En de queeste die ze samen ondernemen op zoek naar de jeugdliefde van één van hen. Een bijzonder en mysterieus jong meisje wiens leven wel één groot avontuur lijkt.
Mijn meest favoriete personage was Austin Abrams als de geschifte Ben,
die Q’s moeder een ongelofelijk aantrekkelijke vrouw vind en niets
liever zou willen om er eens mee in bad te zitten. Een spermazaadje op 2
benen wiens hormonen telkens weer tilt slaan zogauw er een C-cup in de
buurt te bewonderen valt. Radar (Justice Smith) is het nuchtere,
gereserveerde lid van de bende die alles volgens de regeltjes doet.
Zelfs de daad wil hij uitstellen tot prom night, omdat het iets speciaals
zou moeten zijn. Zijn persiflage van een Italiaan is het enige moment
waarbij hij eventjes uit de band springt. En Quentin (Nat Wolff) is het
hoofdpersonage die na een nachtelijk avontuur met Margo (Cara
Delevingne) tot de conclusie komt dat hij zijn uiterste best moet doen
om deze laatste voor zich te winnen. Zelfs het afreizen naar een
spookstad op papier hoort hierbij.
The three main characters form a tight group and interact in a natural way. Three close friends who know each other thoroughly. Each of them deliver some solid acting with Austin Abrams being the most successful one. Wolff looked a bit wimpy and dryly but was convincing enough as the key figure. Delevingne had a mysterious appearance which was necessary for her part. On the whole, this was definitely not a boring film, but I couldn't shake of the impression that it all went ahead rather leisurely. What remains is an unpredictable search for the girl Q is in love with since his childhood. However, I am sure many young people also have undertaken such a quest in their own way.
Post a Comment