Painless (2017)

Korte Inhoud

Henry Long werd geboren met een bijzondere afwijking waardoor hij zich vervreemd voelt van de wereld. Hij is niet in staat pijn te voelen en is bezeten van de zoektocht naar een remedie. De nood om zich normaal te voelen zorgt ervoor dat hij een duister pad volgt dat hem leidt naar een cruciale vraag. De vraag of de remedie het waard is om de ultieme prijs te betalen.

Genre : Drama
Land : USA

Cast

Joey Klein : Henry Long
Evalena Marie : Shani
Kip Gilman : Dr. Raymond Parks

Regisseur
Jordan Horowitz

Mijn mening

Every once in a while, nature makes a mistake.

Het begin is veelzeggend. Eerst het beeld van een guitig kijkende peuter, die al opgroeiend het ene letsel na het andere oploopt. En telkens dan weer die nietszeggende blik omdat hij gevoelloos blijkt te zijn voor pijn. Daarbij een steeds wanhopiger kijkende moeder. En tenslotte dat beeld van een in gips zittende kleine jongen die beteuterd voor zich uitkijkt, terwijl er in de achtergrond kinderen zich amuseren in een speeltuintje. Misschien beseft deze kleine jongen op dat moment dat zijn leven er heel anders uit zal zien dan een doorsnee mens. En zo zie je de volwassen Henry (Joey Klein) ook naderhand. Een persoon die een geïsoleerd leven leidt en die zich voorzichtig in de maatschappij voortbeweegt. Daarbij voorzien van een rugzakje volgepropt met attributen om opgelopen verwondingen mee te verzorgen. Het enige wat hij probeert te vinden in zijn als labo uitgerust appartement, is een geneeskundig middel. Niet ter bestrijding van pijn. Maar om eindelijk in staat te zijn om pijn te voelen. Een levensbelangrijk signaal dat het menselijk lichaam doorgeeft om aan te duiden dat er iets niet in de haak is op fysiek gebied. Een geneesmiddel zodanig dat Henry het gevoel heeft dat hij leeft.

“Painless” is geen SF ook al weet ik eigenlijk niet of er personen zijn in de wereld die deze aandoening hebben. Ik zou deze film eerder een drama met een wetenschappelijke ondertoon noemen. Want geloof me. Er zullen aardig wat Chinees klinkende medische termen op je afgevuurd worden. Een heleboel vaktermen over chemische verbindingen en genetisch materiaal worden te pas en te onpas gebruikt. Geen flauw idee welke studierichting Henry heeft gevolgd. Maar het is duidelijk dat hij een genie is op het gebied van wetenschap. Hij blijkt ook een ongekende gave te bezitten waardoor hij met één oogopslag een kwaal kan diagnosticeren. Hierdoor komt deze ernstige film nogal saai over en te intellectueel. Het lijkt soms wel alsof je naar één of andere wetenschappelijk programma aan het kijken bent. Zoiets waar alleen echte nerds naar kijken die opgewonden geraken bij elke wetenschappelijke term die gehanteerd wordt. En toch is er voor rasechte leken op wetenschappelijk gebied ook nog iets anders om van te genieten. En dat is het schitterende acteerwerk.

Joey Klein levert een prachtprestatie. De manier waarop hij Henry gestalte geeft is gewoonweg schitterend. De wereldvreemde eenzaat die schichtig om zich heen kijkt en elk contact met derden mijdt. De enige waar hij regelmatig mee contact heeft is zijn huisarts Dr. Raymond Parks (Kip Gilman) die hem waarschijnlijk al ontelbare keren verzorgd heeft na een zoveelste incident. Hij is ook de vertrouwenspersoon bij wie Henry regelmatig ongevraagd binnenstormt om over een nieuwe theorie te redetwisten. Naar mijn mening is het ook de enige die Henry volledig begrijpt. Totdat Henry de bevallige Shani (Evalena Marie) ontmoet. Een pijnlijke ontmoeting (waar hete koffie mee gemoeid is) waardoor hij tot het besef komt dat er meer is in het leven dan zijn eeuwige zoektocht naar een remedie. Het is pijnlijk te zien hoe onhandig hij wel is in zijn omgang met anderen die niet over een wetenschappelijke achtergrond beschikken.

“Painless” gaat enerzijds over de afwezigheid van fysieke pijn bij Henry. Maar tegelijkertijd gaat het ook over het verdovend effect dat dit had op het emotionele bij hem. Henry is qua emotionaliteit net zo gevoelloos. De manier waarop hij reageert op bepaalde situaties getuigt van een sociale onwetendheid en een gebrek aan ervaring op gebied van menselijke interactie. Voor hem is alles een afleiding die hem ervan weerhoudt om een oplossing voor zijn kwaal te vinden. “Painless” is zeker geen actierijke en avontuurlijke blockbuster maar wel een interessante film die toont hoe personen met een afwijking functioneren in onze maatschappij. En ook al begrijp je meestal niet waar men het over heeft (dankzij het veelvuldig gebruik van geneeskundige en wetenschappelijke termen), toch kan je op het uiteinde begrip opbrengen voor Henry. “Painless” gaat over doorzettingsvermogen en vastberadenheid. Maar tegelijkertijd gaat het ook over eenzaamheid en verdriet. Kortom, een wetenschappelijk drama met een romantische inslag die me aangenaam verraste.